29 januari 2014

Lief Dagboek,


Gisteren was het alweer een jaar geleden dat mijn vader overleed het gemis wordt steeds groter.
Er zijn zoveel zaken die niet meer bespreekbaar voor mij zijn met hem kon ik alles delen dat voelt vaak eenzaam en alleen.
Het was een vader van duizend woorden maar ook een vader die luisterde en raad kon geven als ik soms heel erg boos of verdrietig of bang was .
Ik weet dat hij ook bang was om mij kwijt te raken maar het ging volgens de  normale regels eerst de vader dan de kinderen.

Er staat weer een vervelende tijd voor de deur een van onderzoeken urine verzamelen en uitslagen wat zal me te wachten staan.
Maandag om half 10 ga ik door de scan en dan gelukkig maar een week wachten op de uitslag!!!!!!!!
Op zich voel ik me redelijk wel veel pijn in mijn heup en gelukkig slaap ik weer een paar nachten want dat is ook doelloos zo wakker liggen s'nachts.
Verder is het een roerige tijd in huize Mulder met werk zoeken opleiding afronden profielen kiezen .
We hopen dat de uitslag redelijk genoemd mag worden en er geen gekke behandelingen moeten gaan plaats vinden we blijven positief,Liefs Marianne