Lief dagboek.
Van de week ,twee maal drie en een half uur gewerkt,met heel veel passie.
Overdag mijn energie gedoseerd en sávonds er tegen aan kunnen maar met veel voldoening.
Ik ben wel aan de homopatische slaappillen geweldig ik slaap dus al een week als een zonnig roosje.
Het enige wat mij wel zorgen baart is een pijnlijke heup ,links een zeurende pijn ,branderig gevoel maar hopelijk is dat een overbelasting of zoiets.
Altijd van het positieve uitgaan maar dat heb ik al jaren gedaan en dat bleek niet altijd goed uittepakken ,maar goed het is weer weekend en daar geniet ik altijd van.
Vandaag eerst naar T.O.G.R. geweest Bob moest thuis spelen 7-1 gewonnen Bob had alleen niet lekker gespeeld kwam van het veld gelopen met een gezicht als een oorwurm..................
Maar de zon scheen dus wij moesten er hard om lachen,daarna wilden wij onze nieuwe toet door de wasstraat rijden want hij is licht grijs van kleur op dit moment i.p.v zwart maar daar hadden we nu nog gestaan daar was het mega druk dus.
Thuis een boterhammetje gaan eten en Veer liep nog steeds in nachtgewaad zij hield een pyamadag ook lekker oh ja en ze had ook nog een likdag...........tijdens iedere zoen kreeg ik ook een lik over mijn wang of over mijn neus.
Gisterenavond is Veer bij mij in bed gekropen de mannen waren voetballen en wij meisjes hadden het rijk alleen,samen kletsen over "meide dingen"hand in hand in slaap gevallen.
Mart heeft ze vannacht toen hij naar bed kwam overgelegd,en s'morgens snapt ze er niets van hoe ze dan weer in haar eigen bed ligt.
Veer is maandag naar een les aikido geweest en daar is deze foto gemaakt.
Ze vind het helemaal geweldig,kijken voor hoe lang en we hebben haar aangemeld voor gitaarles.
We hebben vanmiddag de laatste wintersport spullen gekocht behalve een paar zonnenbrillen daar zijn we nog niet voor geslaagd.
Vandaag las ik dit gedicht:
Ik weet dat als de spanning te groot wordt,
U er zult zijn.
Ik weet dat als het wachten te lang duurt,
U het gebed verhoort.
Ik weet dat in de stormen van mijn leven,
U mij vasthoudt.
Ik weet dat leven en dood-alles-U eeuwig
toebehoort.
We blijven vooral lachen maar ook loopt er soms een traan over onze wangen we maken veel plannen maar.............niet voor de toekomst maar..voor nu.
Morgenavond ga ik weer lekker werken naar mijn stekkie , Mart moet maandag heel vroeg weg en is waarschijnlijk niet vroeg thuis en ik kan het dus makkelijk zo oplossen.
Dus mijn plan is voor maandag de keuken soppen.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.
