maandag 10 september 2007

maandag 10 september.

Lief dagboek.
Deze foto is gisteren gemaakt in de grienden,hier staan scilla en rosalia ook op,verder het gezin en opa,we konden lekker wandelen het weer was goed.
Vannacht waardeloos geslapen veel wakker en maar draaien en denken,gewoon een worsteling met mijzelf.
Om 7 uur uit bed gelijk maar aan de slag,nergens aan denken,ontbijtjes klaar maken,picknickmand klaar zetten om mee te nemen ,vandaag staat er op het progamma Madurodam,en scheveningen alleen het weer ziet er niet zo geweldig uit.
De kinderen allemaal naar school,en wij met z'n vijven op pad,koud,regenen harde wind het leek wel herfst,kraag omhoog,paraplu op en wandelen maar,ik kan nou niet zeggen dat het echt heel lekker was,jammer gewoon,madurodam is dan niet leuk ,het is er helemaal open dus je waait gewoon uit je laatste verschoning,daarna naar scheveningen gereden toen stort regende het maar hoe dichter we bij de zee kwamen hoe lichter het werd.
We hebben een stukje over de pier gelopen en over de boulevard,toen begon er een waterig zonnetje te schijnen,leuke foto's kunnen maken en op tijd weer terug om Vera uit school te halen.
Mijn hoofd is vandaag wel weer wat rustiger als het afgelopen weekend,maar zodra ik even rustig zit gaan mijn gedachten naar een brief die er naar mij gestuurd moet gaan worden,met welke mededeling en voor wanneer ???????
Vanmiddag was ik opzoek naar een gedicht of iets waar ik kracht uit kon halen en pakte deze kaart:
U bent mijn rots wanneer ik wankel,
U richt mij op wanneer ik val.
Dwars door de storm
bent U Heer,het anker,
Ik stel mijn hoop alleen op U!
Als ik dit lees bedenk ik mij dat dit weekend een hele zware storm door mij heen gewoed is,ik dreigde te vallen maar er waren veel handen om mij optevangen,ik besef dat ik heel rijk ben ondanks het vele verdriet dat ik nu doorsta ga ik verder en probeer de zonnige kant te blijven zien.
Ik heb voor morgen een afspraak bij de huisarts kijken of hij wat voor mij kan gaan regelen of in ieder geval er achter kan komen wanneer ik nu eens aan de beurt ben,afwachten maar weer.
Voor vanavond staat er nog een boswandeling op het programma,en dan hopelijk lekker slapen.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.