Lief dagboek.
Een enerverende dag,met veel gesprekken en heel veel tranen!!!!!!!!!!
De ARBO arts en ik kwamen samen tot de conclusie dat werken in de avonddienst op hoogstaand niveau niet meer in de mogelijkheden staan,omdat het carcinoid wat ik in mijn buik heb een energie vreter is en ik daar zo'n intensieve baan niet naast kan gebruiken.
daar ben ik van overtuigd dat dat zo is maar geestelijk krijg ik dat wel weer te verwerken.
Maar de wil is er nog steeds en ik blijf vechten ,ik ga voorlopig toch boventallig op mijn tijd in de avond wat uurtjes klussen.
Over zes weken heb ik dan weer contact met de ARBO arts.
Ik heb vanmorgen ook een afspraak gemaakt bij de Erasmus bij dr.de Herder daar moet ik op de verjaardag van onze dochter heen voor alle uitslagen van de mri scan het bloedonderzoek, en de 24 uurs urine.
Soms gaan de dagen voorbij zoals waarschijnlijk bij iedereen dat het geval is maar vandaag duurt de dag eindeloos en is heel verdrietig,ik realiseer mij vandaag des te meer hoe mijn leven in het teken is komen te staan van de kanker!!!!!!
De meeste zorgen heb ik over het feit zie ik mijn kinderen groot worden,hoe moet het met ze als ik heeeeeeeeel jonggggggg kom wegtevallen,en hoe moet Mart verder met deze wetenschap ook hij is heel verdrietig,een ding weet ik zeker na deze dag komen er nog heel veel dagen dat ik samen met mijn gezin gedragen wordt om weer verder te gaan,hoe moeilijk het ook is.
En hopelijk komt er een wonder,want wonderen bestaan nog steeds,daar ben ik van overtuigd ondanks mijn grote verdriet.
Wat de toekomst brengen moge
mij geleidt des Heren hand
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land
Leer mij volgen zonder vragen
Vader wat Gij doet is goed
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalme moed.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne
