Lief dagboek.Hier sta ik afgelopen zondag aan de waterkant samen met Joep (onze teckel) te mijmeren,te genieten ,mijn levensweg te overdenken samen met mijn dierevriendje die voor mij heel veel betekent ,die mijn lichaamstaal herkent zoals ik mij voel zo gedraagt hij zich ,hij is verschrikkelijk ondeugent,luistert voor geen meter maar hij is en blijft voor mij geweldig.
Jasper heeft gisteren zijn eerste examen nederlands gemaakt ,ging goed zo zei hij zelf ,vrijdag heeft hij examen maatschappijleer daar kan hij dus mooi nog twee dagen voor leren.
Vanmiddag is hij lekker gaan voetballen,ik laat hem maar hij zal het wel weten (hoop ik)!!!!!!!!!!!!!!
Vanmorgen artsen spreekuur gedraaid in Sonneburgh,wel weer gelachen,volgende week ga ik hem alleen doen,nou dat moet niet moeilijk zijn ,als ik in sonneburgh ben voel ik mij heel prettig ik merk ook dat collega's van welke werkplek dan ook blij zijn mij te zien,en vragen dan ook hoe het nu gaat en hoe verder maar er komt altijd achteraan blij je te zien en je ziet er heel goed uit....................
Soms is dat voor mij heel moeilijk omdat ik mij alles behalve goed voelt maar dat was al zo voor dat de kanker geconstateerd werd,zelfs Dr. den Hoed de chirurg zei op de dag voor de operatie als je het ziekenhuis verlaat is dat huisvrouwen kleurtje er wel af...................niet dus ik was wel veel afgevallen en na de hevige koorts dagen kwam mijn huisvrouwen kleurtje weer terug,gelukkig ha,ha,ha......................
Ondanks de moeheid zie ik het nog steeds positief ,vanmorgen met Leen nog even in gesprek geweest en hij zei zou je je toch niet even laten prikken voor je schildklier funktie,mijn antwoord was ik heb even echt geen behoefte aan dokter of ziekenhuis bezoek maar in mijn achterhoofd weet ik dat dat de grote boosdoener wel is ,de schildklier die veel te traag werkt die moeheid veroorzaakt,heel kouwelijk ben ik en ik moet echt oppassen dat ik niet in een depressie terecht kom.
Dat is wel het laatste wat ik wil,mijn motto is blijven lachen en vooruit kijken.
Ik kreeg gisteren een bon om naar een schoonheids specialiste te gaan voor een gezichtsbehandeling een massage en een masker,onwijs lief,ik voel mij dan heel blij van binnen dat ik zo verrast wordt,ik ga mij dus lekker laten verwennen het is speciaal voor kanker patienten die allemaal door iemand worden uitgenodigd,of verrast.
Ik zei vanavond tegen Mart ,ik ben heel blij dat ik nog op deze aarde ben maar er is wel heel veel veranderd,en dat maakt het leven soms heel zwaar en verdrietig.
Uit het boekje van Hans Bouma:
Omdat er meer is dan je verdriet.
Omdat jij meer bent dan je verdriet-opstaan,
weer het licht ontdekken,
op weg gaan.
Weet wat je waard bent.
Hoe alles beheersend je verdriet ook is,
je overstijgt het.
Je identiteit reikt verder.
Val er niet mee samen.
Je doet jezelf tekort.
Je verdriet krijgt een status,
die het niet verdient.
Lief dagboek ik hou van dit leven ,ik vecht ,met een lach en een traan maar ik ga verder................
Liefs Marianne
