Lang niets laten horen lichamelijk blijft alles wat onveranderd geestelijk daar in tegen heb ik het zwaar.
Het afscheid van mijn werk valt mij heel zwaar mijn lichaam heeft deze rust wel nodig maar wat duren de dagen soms lang zeker als het weer niet best is.
Invulling geven van dagen vind ik moeilijk en vrijwilligers werk doen mag niet dit heeft met mijn uitkering te maken heel verschrikkelijk vind ik dat.
Soms zit ik zo maar uren op de bank te denken hoe lang dit nog gaat duren mijn leven is niet geschapen om helemaal niets meer te doen.
Ik merk ook in mijn omgeving als ik iets aanbied de hulp geweigerd wordt of er wordt moeilijk gekeken doe het nu maar lekker rustig aan .............mensen die volop midden in een gezond leven staan snappen niet hoe ik mij voel.
Soms wil ik wel gillen en de laatste tijd hoop ik oprecht dat er gauw een einde komt aan mijn suffe bestaan.
Met de kinderen gaat het allemaal goed Mart vindt het ook moeilijk mij zo te zien worstelen ik bouw een muur om mij heen dan valt het afscheid niet zo zwaar.
In april zijn we 30 jaar getrouwd en gaan we met de kinderen een weekend weg lekker er zo af en toe even tussen uit maar het geeft geen voldoening.
In april moet ik weer voor controle bloed prikken en ct scan en 4 mei de uitslag en moet ik trakteren omdat ik dan al tien jaar kanker heb !!!!!!!
Dat is een afspraak met Dr de Herder en volgens hem gaan we door voor de volgende tien jaar .........ik hoop het niet .
Ik probeer mij staande te houden en probeer toch positief te blijven voor iedereen om mij heen maar zoals ik nu schrijf zo voel ik mij.
Lied 832.
Geroepen om op weg tegaan
om op te staan,te reizen
naar een land dat God zal wijzen.
Liefs Marianne
