Lief dagboek.
Je moet altijd
voouitkijken in
het leven en nooit
terug,tenzij in
dankbaarheid
voor voorbije,
gelukkige tijden.
Vandaag de uitslagen van vele onderzoeken over de afgelopen drie maanden gekregen,de longen en de lever zijn onveranderd gebleven gelukkig,de tumor achter de blaas en in de kleine bekken is ook niets veranderd alleen de uitscheiding van de stofjes uit die tumor vandaan is wel aktief en daar heb ik ook de vervelende bijwerkingen van zoals diaree en extreme moeheid.
Ik ga nu starten met sandostatine injecties een maal per maand,daar komt een verpleegkundige voor aan huis en dan in maart ga ik weer de molen in.
Dan krijg ik weer een sessie van scans in het Erasmus met nucleaire zooi ingespoten ,ook weer 2 maal24uurs urine verzamelen en een bloed onderzoek.
Ik heb een cd-rom mee gekregen en een dvd over de sandostatine injecties het hoe en waarom wat voor medicijn het is en waarvoor het gebruikt wordt die ga ik maar eens op mijn gemak bekijken.
Opereren is niet meer aan de orde dat is wel besproken met een medisch team maar niet haalbaar voor mij.
Er zitten teveel uitzaaiingen in het buikvlies ,die zijn toch niet wegtehalen en achter de blaas en in het bekken is te riskant,het zou dan toch weer een behoorlijke ingreep gaan worden.
Jammer voor mij,het was toch een klein sprankje hoop dat ik er misschien helemaal vanaf kon komen.
Ik moet trouwens wel heel erg wennen aan die dr.de herder maar goed het zal best een goede arts zijn,soms verlang ik terug gewoon naar het Ikazia ziekenhuis,het kleine naar dr.Ouwendijk dat was zo'n lieverd maar goed dat is voorbij.
Ik vroeg ook nog hoe dat met mijn werk moest,je lichaam heeft rust nodig was zijn antwoord oke daar kan ik het mee doen.
Nou ik kan weer even drie maanden vooruit,kijken hoe het met dat medicijn gaat en we zien wel verder,gelukkig zie ik het niet somber in en gaan we verder .
Tot ziens,liefs Marianne
