Lief dagboek.
Even alle klets praat uit de wereld halen, ik ben door de ARBO gebelt hoe het met mij ging ik heb eerlijk vertelt hoe het met mij ging niets meer of niets minder,dat ik langzaam de draad weer aan het oppakken ben maar alles gedoseerd toen zij deze Arbo tante ga maar eens koffie drinken op de werkvloer waarop ik eerlijk antwoordde dat heb ik al een paar maal gedaan ohhhhh!!!!!!
Zei de dame dus ik ben goud eerlijk, ik ga geen zielig verhaal ophangen want zo zit ik niet in elkaar,en trouwens ik heb de laatste jaren met zoveel pijn gelopen en me bijna nooit ziek gemeld dus ik wil gewoon,maar ik ben het met iedereen eens hoe krijgen anderen het voor elkaar om eeuwig thuis te blijven overspannen"zogenaamd "ja dat zou ik ook worden van deze hele toestand.
Maar toen stelde zij voor om twee maal twee uur therapeutisch te gaan werken,dus niets sonneburgh te verwijten ook niet onze managers maar echt de ARBO dienst.
Maar als het niet gaat ,dan ben ik wel zo eerlijk om aan mijzelf te denken,maar het gaf mij even het gevoel niet ziek te zijn maar weer gewoon Marianne.
Verder vandaag heel veel gedaan, de laatste boodschappen voor de vakantie voor de kinderen, de was een reis verzekering wezen afsluiten nu worden de kinderen geknipt en morgen de tassen pakken en dan afscheid nemen .....
Het zal verschrikkelijk stil worden in huis,alles opgeruimd alleen een kwispelend hondje over de vloer.
Ik zal het gekakel en gekibbel wel missen maar ik zal ook tot rust komen dat is wat ik op dit moment nodig heb.
Mart gaat straks nog even naar Arie om de tassen te passen in de auto dat wordt een groot probleem met zeven personen maar dat moet goed komen.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.
