woensdag 16 april 2008

woensdag 16 april.


Lief dagboek.
De avond voor een spannende uitslag ,heb ik heerlijke verrassingen van vriendinnen gekregen wat ben ik toch een bevoorrecht mens dat ik zoveel lieve mensen om mij heen mag hebben.
Het begon gisteren avond,om 19.00uur werd ik opgehaald en ben ik voor het eerst in mijn leven in de sauna geweest,een bikini of badpakkenavond (lekker gekleed dus) wat een geweldige belevenis,lekker ontspannen,alles lekker warm gestoom en gebubbel in je badjas door de tuinen langs de rijksweg schiedam wandelen waaaaaaaaaanzinnig was het.
We hebben de kleuren sauna gehad,de torensauna,de stoomcabine ,een hamamritueel en een klassieke massage.
Bij het hamamritueel vroeg die dame ,ik lag in mijn bikini met een snee van hier tot .......,
waaraan ik geholpen was wijzend naar mijn buik,houd u vast zei ik,ik vond het ook lomp om het zo te zeggen het is nogal ernstig zei ik,ik heb darmkanker....................oh,zei de dame dan mag ik u niet masseren..............dat meen je niet zei ik nou op mijn eigen verantwoording toch wel ,laat mijn buik gewoon met rust maar voor de rest is mijn lichaam (hppelijk) goed ik had er zo'n zin in.
Dat deed ze,het was geweldig,lekker warm ,ontspannen,ik heb echt genoten.
Aan het eind vroeg ze mij wel het aan mijn arts te vragen ,dat zal ik morgen doen en als het niet goed is,jammer dan dit kunnen ze mij niet meer afnemen en ga ik volgende week weer......HA.HA.HA.
Toen naar de klassieke massage,hetzelfde verhaal,bent u gezond of heeft u bepaalde klachten,ik dacht ja hoor daar gaan we weer ik heb kanker ja nou goed.
Dat dacht ik ,heb ik natuurlijk niet zo gezegt,weer het verhaal opnieuw oh dan ga ik dat even met mijn leidinggevende bespreken,ik zei zeg maar dat het op mijn eigen risico is................dus toch gemasseerd behalve mijn buik nou daar kan ik meeleven.
Ik vroeg later wel wat de reden is dat ik eigenlijk niet gemasseerd mag worden,het is zo dat de kankercellen door de massage zich kunnen delen.
Om 24.00uur was ik thuis ,met een fijn ontspannen gevoel,marian een dikke knuffel van mij,doen we nog is.(maar dan een hele dag).
Vanmorgen vol spierpijn wakker geworden,maar met een heel blij gevoel volgens mij heb ik heel de dag met een glimlach gelopen.
Ik heb heel de dag veel pijn in mijn heup/been maar hopelijk weten we morgen meer.
Gelukkig gaat Mart toch mee want ik ben heel zenuwachtig wat mijn leven weer op z'n kop gaat zetten.............
Onze Bob is nu ziek,de griep ligt lekker op de bank ,ik moet hem maar lekker verwennen.
Nanc en Roel kwamen net binnen rennen een dikke knuffel brengen en sterkte voor morgen,en daar kreeg ik een high tea bon voor twee personen van zo ontzettend lief dus weer wat leuks in het vooruitzicht.
De afgelopen dagen ben ik verwent met kaarten,telefoontjes,een lekkere bodylotion,dikke knuffels,reakties op hyves allemaal heel lief.
Ik hoop dat ik morgen opgelucht adem kan en mag halen maar ondanks dit alles is er voor mij maar een manier om mijn hoofd boven water te houden en dat is bidden,bidden dat ik toch weer een poosje vooruit mag kijken.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne