Ik zeg het gaat goed , het gaat vooruit ......maar .......
Maar ik wil meer ik probeer meer ik ga over de grenzen dus zegt mijn lichaam STOP en nu zitten of liggen .
Het is drie weken geleden dat ik geopereerd ben en ben eigenlijk al heel ver .
Ik stof ik strijk hang voorzichtig de was op (soms) en rommel en keutel zo wat in huis .
Het verzorgen van de bloemen is ook een dag taak alleen de kleine vaasjes kan ik zelf doen de grote vazen besteed ik uit.
Ik heb nu twee maal buiten een klein blokje om gedaan maar dat is echt wel een dingetje ik moet heel goed op mijn adem haling denken en ook mijn buik voelt heel zwaar met lopen .
Deze week was ik weer alleen heb veel aanloop op afspraak gehad vermoeiend maar zo gezellig .
Nam s'middags mijn rust heerlijk twee uurtjes op bed het slapen is nog een drama enkel met een halve seresta ter ondersteuning lukt het aardig .
Joep wordt iedere dag door buren opgehaald om een rondje te lopen hij vindt alles prima en doet het heel goed .
Mart doet het weekend de grote huishoudelijke taken hij doet het met liefde maar ik vind het lastig .
De wond ziet er prachtig uit iedere dag verzorg ik het met olie om de huid soepel te houden volgens mijn zoon kunnen we binnen kort boter kaas en eieren erop spelen .
Eigenlijk ben ik z'on ontzettend blij en dankbaar mens en loop ik heel de dag met een grijns op mijn gezicht nu snel verder herstellen
Liefs Marianne
