Lief dagboek.Het gaat allemaal even niet zo lekker,veel last van een zeer gevoelig buikje,enorme hoofdpijnen maar we gaan gewoon vrolijk verder.
De vakantie ligt in mijn idee alweer maanden achter ons maar het tegendeel is waar,maar daar heeft iedereen last van als ik zo om mij heen hoor.
Hier voel ik mij het prettigst aan het strand uren wandelen,alleen of met de hond ,de wind door je haren het ruizen van de zee zo ontspannen,zo intens maar voorlopig zitten we in de stad met onze alledaagse beslommeringen.
Op dit moment moet ik het heel kalmpjes aandoen,omdat ik voel dat er protesten in mijn lichaam aan de hand zijn,en alhoewel ik mij daar altijd met hand en tand tegen verweert heb ga ik nu even de strijd niet aan(dapper he).
Ik heb vandaag mijn kleine bezigheid in Sonneburgh ook afgeblazen even helemaal niets................
Ik ben begonnen te lezen in een boek dat gaat over op weg naar herstel geschreven door O.Carl Simonton en zijn vrouw Stephanie Matthews-Simonton en James L. Creighton.
Een kans om te overleven,ik heb het gekregen vorig jaar van onze hongaarse vrienden uit Roemenie,Rosalie die toen bij ons in huis was is cardioloog en zij had dit boek in het engels ,wij zijn toen gaan zoeken op internet en hebben het in het nederlands kunnen vinden.
Mart heeft het al gelezen en vond het indrukwekkend ,maar ik was wat afstandelijk ervoor,het gaat over het positieve uit je lichaam halen hoe ziek je ook mag zijn.
Door speciale ademhalingtechnieken, en ontspanningsoefeningen kun je positieve energie halen uit je lichaam waardoor de kanker terugtrekt.
Ik ben er net in begonnen maar het pakt me wel ik zal proberen iedere keer hier een stukje over te schrijven.
Alles is het proberen waard want ik wil en ik moet mijn kinderen volwassen zien worden en zeker nog heel veel leuke dingen samen met Mart ondernemen.
Even nog over Jasper,hij heeft het erg druk maar ontzettend naar zijn zin in Goes.
Hij is begonnen aan een 20 urige stage van coachen en trainen bij T.O.G.R het d elftal.
Maar dat moet gebeuren na school,dus als een speer naar huis,eten, op de fiets naar de voetbal,en les geven en de andere twee avonden zelf trainen,om tien uur sávonds is het kaarsje op,gaat het licht uit en zijn wij arm gegeten want hij heeft mega honger aanvallen!!!!!!!!!
Gisteren had hij een judoles gehad,dus dat moest even op zijn vader uitgeprobeerd worden twee mannen van 1.90 meter over de vloer een hard blaffende teckel ertussen,lachen dus.
Verder had hij zwemlessen gehad,alles gaat op tijd,wedstrijd en ik begreep dat hij nu op school zijn zwemvaardigheden 1,2 en 3 moet gaan halen maar ik lag al op bed voordat hij thuis was en vanmorgen om zes uur was hij alweer de deur uit .
Vanavond om half zeven komt hij met de trein aan,dan ga ik hem halen om hem als een speer naar T.O.G.R te brengen want dan moet hij de d-tjes trainen en dan daarna maar eten,ik vind het heel zwaar voor hem,maar hij komt lachend thuis dus dat zit wel goed.
Bob heeft zijn eerste cijfers ook weer binnen ,dat is onze stille maar laat hem maar schuiven,hij moet aan boekverslagen gaan beginnen dat vind íe niet zo maar dat hoort er ook bij.
Met Vera heb ik van de week oorlog gevoerd,iedere morgen die strijd om naar school te gaan,stomme school,stomme juf,stomme meester en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik was het zo zat dat ik ze voor een keuze heb gesteld en gezegt dat wij woensdag naar een andere school zouden gaan kijken.
Dus gisteren vroeg zij of ze bij haar vriendin langs mocht gaan en heb ik nee gezegt want we gaan een andere school zoeken die zij zelf uit mocht kiezen,dat gezicht sprak boekdelen,dat was natuurlijk niet de bedoeling maar ik heb ze er wel een nacht over laten nadenken en gezegt dat ze nu de kans had, en anders moet ophouden met dat ongezellige humeur....................
Ik heb haar niet meer gehoord,ze is naar haar vriendin spelen en het is weer gezellig,ze wilde mij denk ik uittestten,nou dat is gelukt,het is weer vrede in huis.
Vrijdag gaat ze lekker naar Ouwehands dierenpark met school,daar heeft ze zin in ik heb een hele lange dag vrij ,als ik me lekker voel wil ik wat najaarsbakken in de tuin gaan vullen,maar ook het weer moet een beetje meewerken dan.
Lief dagboek het was weer een heel verhaal tot ziens liefs Marianne.
