Stralend begon ik acht jaar geleden aan een gevecht tegen KANKER.
Met heel veel ups en downs ben ik de strijd aangegaan met tussentijds goede periodes maar ook vaak slechte momenten met scans en behandelingen.
Het jaar september 2014 tot augustus 2015 was zo'n vreselijk dramatisch jaar door diepe dalen ben ik gegaan maar Be life heeft mijn vecht kracht weer terug gegeven.
Ik ben nu vijf weken drie maal in de week aan het sporten afgelopen vrijdag heb ik mijn tussen meting gehad en die was al super verbeterd met toen ik binnen kwam .
Nog acht weken er goed tegen aan en dan zelf verder proberen te blijven bewegen maar de angst slaat me letterlijk om mijn hart zaterdag moet ik beginnen met urine verzamelen tot maandag morgen en dan om half 10 de scan in bloed prikken en om half 12 de srs injectie en daarna naar huis om te gaan laxeren.
Echt dood angsten sta ik uit wat zou de uitslag zijn hoe zijn de tumormarkers tuurlijk ik voel me zeker stukken beter met drie maanden geleden maar er hangt zo'n naar gevoel boven mijn hoofd.
Vanmorgen diarree gewoon van stress en toen sporten maar ik had er bijna de puf niet voor ik was zelfs tijdens het sporten intens verdrietig maar er zijn daar zulke lieve mensen die kunnen luisteren meehuilen en begrijpen wat je bedoelt.
27 oktober hoor ik de uitslag .......................!!!!!!!!!!!!
Door deze weken moet ik heen en ik kom er weer doorheen met gewoon doorgaan sporten afleiding lieve mensen om mij heen maar soms snak ik naar die bevestiging van meid kanjer topper wat ben jij een vechter .
Voor mij is dit echt heel belangrijk mijn leven is weer leven en ik ga ermee door en kijk hoever ik kan komen met behulp van Be life de fysiotherapeuten de psycholoog de dietiste en nog veel meer.
Lief dagboek tot heel gauw liefs Marianne
