Lief dagboek,
Hier onze pa in de midden,en dat is hij gelukkig nu zeker ook weer.
Hij heeft zware dagen gekend,pijn gehad,verward geweest,verdrietig en zeker heel bang geweest.
Wij hebben hem deze dagen zo goed en zo kwaad als het kon geprobeerd te begeleiden,te vertroetelen,naar hem te luisteren al was het zeker voor mij soms heel moeilijk.
Ik had soms het gevoel mijn vader kwijt te raken,verward werd ik ervan,ook maakte ik mij bang hoe moest dit allemaal verder.
Maar vanmorgen kwam hij naar het Ikazia ziekenhuis,de bedoeling was om 10.15uur vertrek uit Breda,dat werd een uur later en arriveerde hij om 12.15uurin het Ikazia.
Het had erom gespannen of hij wel vervoerd kon worden omdat zijn hart ritme op hol sloeg,maar de arts in het Amphia liet hem met een gerust hart vertrekken.
Het ambulance ritje was hem niet echt meegevallen,het was hotsend en knotsend gegaan en een super ongezellige dame die niet in was voor een gezellig praatje tijdens de reis.
In het Ikazia hebben wij hem opgevangen,kreeg hij een intake gesprek of hij nieuwe heupen had gekregen ..........HE...WAT BEDOELD U!!!!!!!!! nee wel hang oren zo zei mijn vader.
Vandaar dat hij op de cardiologie kwam te liggen.
Hij gebruikt nog steeds zuurstof,infuus is nu wel verwijderd,en heeft nog de uitwendige pacamaker.
Toch is hij wel blij dicht bij huis te zijn,en kijkt ook vooruit,lekker naar huis,ook omdat hij zo slecht slaapt .
Het adres is Ikazia ziekenhuis Afdeling 6a kamer 27.
Als u/jullie op bezoek willen prima maar laat het ons even weten dan zitten er geen groepen rondom zijn bed.
Liefs Marianne
 |
