Lief dagboek.
Net uit het ziekenhuis terug,het is 17.15 uur de uitslagen nog niet binnen,over en weer bellen naar Erasmus faxen en mailen oh,mislukt nog een keer bellen ,Ja Mw.Mulder-Roos ja,08-07-1965 ja een mevrouw en wij maar wachten uiteindelijk kregen we koffie maar mijn bloeddruk steeg ten top.
Mijn foto vandaag gekozen de zwart /wit zoals ik aan mijn blog begon dat gevoel werd in de wachtkamer wel steeds heviger,ik dacht Marian positief blijven ondanks alles ,toen kwam het verlossende bericht:
Geen uitzaaiingen naar de buik toe en ook niet naar de organen en ook niet naar de lymfen maar............een plekje achter de blaas waar ze zo eeuwig met die scan in de weer zijn geweest,een carcinoid volgens Dr,Ouwendijk gunstig als dat het enige is dan moet ik weer geopereerd worden maar ....mijn vraag bestaat de mogelijkheid dat ik genees van deze ellende of komt er iedere keer iets om de hoek kijken.
Nee als dat het enige is genees je????????????
Naar mijn idee heb ik nu al zoveel scenario's voorbij zien gaan dat ik het nu even niet meer weet ,als ik nog even het hele verhaal in het kort omschrijf was het eerste opereren,weg alles,toen eventueel medicijnen,toen een nabehandeling met nucleaire zooi,en nu dit ik hoop dat iedereen het mij niet kwalijk neem dat ik het even niet meer helder heb samen met Mart zitten we stil ieder met onze gedachten hierover,
Ik moet nu 15 augustus voor een mri scan en daarna voor de uitslag voor wat mij dan te wachten staat.
Ik vroeg of ik weer aan het werk mocht als ik zelf daar de afleiding in vond prima anders staat hij er helemaal achter dat ik gewoon thuis blijf en de volgende onderzoeken afwacht.
Ik sluit af met het volgende :
Alle menselijke wijsheid ligt besloten in twee woorden:wachten en hopen.
Geschreven door Alexandre Dumas
Lief dagboek tot morgen Liefs Marianne
