Lief dagboek.De reakties die ik nu van collega's krijg zijn begrijpelijk.ik snap het allemaal Sonneburgh gaat verder mijn collega's hebben een voor een hard moeten werken vanaf het moment dat ik de ziektewet ben ingegaan maar voor mijn gevoel is het dubbel zwaar,mijn lijf zeggen ze is nog ziek maar mijn geest wil weer gewoon HARD WERKEN ,het is mij ook uitgelegd dat zodra ik weer groen licht krijg vanuit de ARBO en het ziekenhuis dan ga ik er ook weer voor en gaat de nieuwe dame plaats maken voor mij maar ik heb grote twijfels rondom mijn terug keer en dat ligt gewoon op het lichamelijke vlak.
En ik verwijt helemaal niemand wat,want laten we eerlijk zijn ik ben nu bijna 8 maanden in de ziektewet en Sonneburgh draait fantastisch door zonder mij.
Klinkt ook bitter maar is dus mijn gevoel,en mijn ondervinding.
Ik heb vanmiddag nog geprobeerd de ARBO arts te bellen maar zij was afwezig maar ik heb morgen met haar een telefonische afspraak,maar dan loop ik op de margriet beurs nou ja we zien wel.
Op het moment slaap ik veel en heb veel last van hoofdpijn,okay het is bijna donderdag???????????
Vandaag een leuke verjaardagstaart besteld en hopelijk wordt het een hele gezellige verjaardag,aan Vera ligt het in ieder geval niet,zij heeft er helemaal zin in.
Ik voel dat de tranen weer heel hoog gaan zitten,en soms denk ik wel ben ik nou echt wel ziek want wat ik eigenlijk allemaal weer doe dat voelt heel goed,maar toch...................
Donderdag horen wij het misschien is er echt een wonder gebeurt en ben ik genezen dat zou toch fantastisch zijn dan staat niet zwarte piet op de daken te schreeuwen maar ben ik dat.
En dan meiden ................................zitten jullie weer met mij opgescheept!!!!!!!!!!!!!!!!!
Morgen naar Utrecht met mijn vriendin en jullie horen mij donderdag zeker met de uitslag,liefs Marianne
