Lief Dagboek.
Dit zijn mijn drie lekkere stukken,mooi in het rose.
Vandaag wat staan strijken,voetbalschoenen in het vet gezet want het seizoen is afgelopen,gelukkig.
Voor de rest gerust geluierd niet teveel gedaan.
Morgen heb ik de dag voor mezelf,geen thuishulp en geen tafeltjedekje ik ga voor het eerst na vijf weken weer zelf aan de slag in de keuken dat moet vast en zeker lukken hoop ik.
Ik heb er heel de dag de tijd voor dus dat kan makkelijk een indische rijsttafel worden.
Morgen ga ik even naar mijn werkplek Sonneburgh daar heb ik behoefte aan,eventjes om het hoekje kijken.
Iedere dag voel ik mij sterker worden,ik heb alleen gigantisch een soort van spierpijn in mijn buik.
Het slapen op mijn zij gaat iedere dag beter,dat is heel prettig want ik ben een buikslaper maar dat zit er voorlopig niet in.
De wond begint er al mooi uittezien alleen mijn navel zit ongeveer op mijn rug......ha,ha!!!!
Overdreven natuurlijk maar het zit wel opzij niet voorop mijn buik,iedereen zal denken lekker belangrijk maar het is toevallig wel mijn buik en niet die van jullie.
Ik vraag nu net aan Mart vindt jij het nog steeds leuk om te lezen,wat ik allemaal te miepen heb,hij vindt het geweldig,we gaan er een boek van maken zegt Mart,dat zou wel gaaf zijn.
Ik ga een lekker kopje thee drinken,en Vera naar bed brengen.
Ik moet haar nog even overhoren met de tafel van drie dat gaat haar wel lukken morgen,daarna gaat zij lekker slapen.
Tot morgen lief dagboek,liefs Marianne.