Lief dagboek.Een gezandstraalde Joep,deze keer vond hij het strand niet echt geweldig,heel z'n ogen zaten vol zand zo hard waaide het.
Op een gegeven moment ging hij liggen,languit en deed geen stap meer,Jasper is toen rondom hem gaan liggen in de luwte om Joep even te beschermen tegen de storm.
Dat resulteerde in een golf water over Jap heen en uiteindelijk verlieten we allemaal als verzopen katjes het strand,behalve Mart hij had z'n korte broek aangedaan voordat we gingen wandelen, want hij zag deze bui al aankomen.
Gisteren weer met veel plezier in Sonneburgh gewerkt,even wat praatjes hier en daar,een knuffel en lekker gelachen.
Af en toe vliegt de paniek mij aan,wat zal de uitslag zijn volgende week,eigenlijk wil ik mij daar niet mee bezig houden maar het overvalt me.
Ik slaap overigens prima,gelukkig s'nachts geen zorgen maar als ik s'middags even mijn oogjes dicht knijp krijg ik soms van die angst visioenen dan haal ik mij van alles in mijn hooft.
Wat ik dus absoluut niet wil horen,wordt mij in zo'n rust moment wel voor de voeten gegooid en dan rollen de tranen over mijn wangen.
Er komen nu heel drukke dagen aan ,wij gaan de keuken vernieuwen,heel leuk maar wel een bende.
Alles staat in dozen,er kan gesloopt worden,we moeten alleen nog een vloer uitzoeken dan zitten we voor de feestdagen er weer netjes bij.
Dat zijn de leuke dingen van het leven,alles weer opfrissen,wat vernieuwen,samen (mart en ik) .
Met de kinderen gaat het prima,zitten goed in hun velletjes ,hebben lol en druk met sporten daar ben ik heel blij om.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne
