Lief dagboek.Ik lach maar ben niet vrolijk,zovoel ik mij de laatste periode vooral,gewoon net doen of er niets aan de hand is ,ik voel mij goed maar geestelijk een wrak.
Ik ga door voor iedereen om mij heen,maar ben niet blij,wat een toestand is het medische wereldje toch.
Als ik geslapen heb(als) dan zie ik artsen om mij heen gebogen die het allemaal even goed met mij voor hebben maar ondertussen gebeurd er niets!!!!!!!!!
Wat moet ik er mee,gewoon doorgaan met ademhalen ,ja dat snap ik,maar het is wel iets om gek van te worden.
Er is er EEN die het allemaal weet,die slaat vaak een arm mij heen,maar veelal moet ik het alleen doen,met alle goede bedoelingen van mensen in mijn omgeving om mij aanraders te geven ,had dit gezegt of ik had dat gedaan.......erg lief allemaal maar heb ik daar wat aan help ik mijzelf daar mee nou dat geloof ik niet,ik word er alleen maar verdrietig van en wanhopig en ik wil en ik zal die controle over mijzelf houden.
Deze foto is gemaakt in Oostenrijk in een of andere mega sportzaak,ik heb twee hoedjes opgehad ook nog in de kleur geel,vriend Arie vond deze geloof ik leuker staan dan de gele,dus speciaal voor Arie deze foto,hopelijk heb ik de juiste kleur gekozen?
Vandaag met onze gasten de Euromast bezocht,een rondje gedaan over de parkkade,er lagen grote marine schepen ,mariniers waren aan het abseilen,daarna wilden wij naar de Ark van Noach gaan deze ligt aan de entrepothaven maar daar stond een rij van hier naar keulen dus dat doen we van de week nog wel.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.
