Lief dagboek.
Een nacht en een dag zijn er voorbij gegaan,ik heb veel gehuild en allerlei vragen in mijn hoofd niet proberen toe te laten maar.....
Waarom.....!!!!
We hadden hem het zo gegund de opleiding die hij al jaren geleden zei te gaan doen.
Voor volgend jaar moeten we maar weer zien of hij ingeloot wordt ja of nee.Hij is vanmorgen naar school geweest om zijn cijfer lijst op te halen, en heeft een gesprek gehad met zijn mentor en hoofdleider van de school.
Een herkansing zit er niet meer in het wordt echt een jaar overdoen,maar het is zo'n verschrikkelijk dappere knul zo stoer hij zegt zelf mam ik heb geen keus,het zijn de omstandigheden geweest en ik doe het gewoon een jaar over.
Hij is deze afgelopen periode zo volwassen geworden dat het mij erg ontroerd, daar is op dit moment ook niet veel voor nodig om mij te laten huilen.
Vandaag was ik veel alleen,vanmorgen eerst Vera naar school gebracht toen Joep uitgelaten,toen naar de bakker,ja eerlijk en toen de was in de machine nou wat zeggen jullie daarvan.
Toen Vera weer uit school gehaald toen stond ik te hijgen bij school gek he.
Vanmiddag even een dutje gedaan en toen......weer naar school gelopen.
Vanavond zelf eten gekookt,afgewassen en straks Joep uitlaten.
Ik zou nu wel wat willen horen van het Erasmus want eigenlijk willen we toch wel even met vakantie gaan,maar zolang wij nog niets weten is het moeilijk afspreken.
Ik wil iedereen nog even bedanken voor de lieve reakties van gisteren dat doet ons goed ,Jasper heeft ze ook gelezen,hij zit dan wat te grinneken,en bij mij lopen de tranen over mijn wangen.
We kijken elkaar aan en hoeven niets meer te zeggen het is een kind naar mijn hart.
Ik maak me nu meer zorgen om Bob onze stille Billie....hij heeft allerlei kwalen,hoofdpijn,misselijk,pijn in z'n benen.z,n knieen en weet ik het wat nog meer.
Op school gaat het met hem heel goed gelukkig,met Vera ook trouwens dat is heel fijn.
Het is vandaag 7 jaar geleden dat mijn moeder overleden is aan darmkanker,dat is zo'n dag dat er allerlei gedachten door je hoofd spoken ,het was bij haar een zeer agressieve vorm met heel veel uitzaaiingen wat haar fataal is geworden.
Wij missen in haar een ontzettende lieve maar vooral zorgzame moeder die wij op veel momenten nog steeds erg missen vooral nu.
Ik heb haar eigenlijk nog heel veel te vragen,maar ....
Morgen komt ons vriendinnetje weer de boel doen en kan ik weer even lekker kletsen tot morgen. liefs Marianne.
