Lief dagboek.
Wat een lange maandag was dit,maar de uitslag mag er wezen.
De tumor marker in mijn bloed is aan het dalen,mijn hb gehalte gaat heeeeeel langzaam omhoog,de vitamines zijn prima de tumorhaarden in de lever zijn het zelfde gebleven,wat kleinere haarden in de lymfen zijn kleiner of zelfs verdwenen en de vochtblazen in de longen, zitten er nog wel maar worden verdacht als ontstekingen.
Al met al een waanzinnig goed bericht,
een bericht om de hele wereld wel rond te gillen hoe opgelucht wij zijn ,nee niet alleen ik maar ook Mart en de kinderen.
een bericht om de hele wereld wel rond te gillen hoe opgelucht wij zijn ,nee niet alleen ik maar ook Mart en de kinderen.Dus de luthetium therapie is zeker nu gezien niet voor niets geweest.
De ziekte gaat weer voor een half jaar de kast in op de plank en we gaan verder.
Verder met dit prachtige leven,met alle doelen die nog niet zijn bereikt,het coachen van mijn kinderen naar volwassenheid,plannen maken en genieten ,vooral dat laatste.
De wintersport is voorbij ,het weer was niet zo als anders,veel mist,regen,kou ,maar de laatste twee dagen scheen de zon.
Toen begon ook bij mij de rust wat toe te nemen,ik heb de helft van de vakantie last gehad van moeheid en diaree,maar nu gaat het de goede kant weer op.
Ik kan en mag gewoon weer gaan genieten,bedankt iedereen die met ons in stress heeft meegeleefd,die net als wij ook weer heel bang geweest zijn voor wat wij te horen zouden krijgen.
Liefs Marianne
