Lief dagboek zo stormachtig voel ik mij op dit moment. Ik ben opstandig boos en verdrietig ik wil weer gewoon???? Straks als alles achter de rug is hoop ik dat alles weer gewoon is en blijft. Vanmiddag het gesprek open gegooid met de kinderen hoe zien jullie volgende week ,eigenlijk weten we daar geen van vieren een antwoord op. Vera zegt direkt dat zien we dan wel,Jap en Bob hebben geen idee nee natuurlijk niet ze zien mij rennen en vliegen de regie nog in eigen hand hebben zo hoort een moeder thuis te zijn daar bedenk je je toch geen ander verhaal bij. Vandaag hele fijne gesprekken met mijn vriendinnetje Els gehad open en eerlijk zoals het nu is en zoals ik het zie geen kiekeboe waar ik mij zorgen om maak grote zorgen om het examen van Jap 21 Mei ons binnenvettertje Bob stil maar veel zeggend en Vera die liever niet aan volgende week denkt dat zien we dan wel weer zei ze.En Mart hoe kan hij hier mee verder ,is er voor hem begrip ? Ik zeg en denk dan maar een ding mensen die niet in onze schoenen staan kunnen niet oordelen ik zeg alleen je wereld dondert in een klap in elkaar en dan weet je wie je echte vrienden zijn. Deze vrienden hebben wij straks nodig en dat zit wel goed.Vera is bij haar vriendin Anja daar kan ze onbezorgd spelen morgen komt de kapster want in het ziekenhuis moet natuurlijk wel je haar goed zitten.....ha,ha. Ik ben moe maar voldaan ik ga zo nog even lezen en dan lekker slapen welterustten iedereen.Oh ja Ing en Renee bedankt voor jullie lieve reaktie tot vrijdag.
