Lief dagboek.Een sprankje licht
Je kunt het nu
nog niet geloven
alles om je heen
lijkt donker
toch gloort
er hoop
een sprankje licht
oneindig meer
dan je nu vermoeden kunt
Geschreven door Ina Sipkes de Smit.
Hier loop ik over de pier in scheveningen,alleen.............in gedachten verzonken.
Mijn verdriet en zware lasten meedragend .
Ik ben aan het einde van mijn geestelijke kunnen,totaal oververmoeid geen krachten meer om op mijn benen te staan mijn hoofd lijkt wel een bonkende massa ,ik kan niet meer nadenken kan eigenlijk alleen maar huilen ,ik ben een emotioneel wrak!!!!!!!!!!!!
Vanmorgen met Vera wezen bloedprikken en daarna aan de strijk gegaan,Mart en mijn vader samen met de gasten zijn naar Diergaarde Blijdorp geweest ,ik ben halve wege de ochtend op de bank in slaap gevallen ,te moe om nog iets te ondernemen.
Vanmiddag ging de reis naar De Ark van Noach die ligt in de Entrepothaven ,een hele belevenis Vera was ook mee zij vond het geweldig ,het is de moeite waard omdat gezien te hebben.
Vanavond waren we uitgenodigd bij mensen uit de kerk om met onze gasten te komen eten.
Het was weer een lange zeer vermoeiende dag.
Ik ga zo nog even wat vriendinnen bellen en dan mijn mandje in,lief dagboek tot morgen liefs Marianne.
