Lief dagboek.Dit is Joep z'n grote vriend Auke,een Friese-stabij(hopelijk schrijf ik het goed) twee schatten van honden.
Spelen en ravotten staat in hun hondenboek op nummer een.
Soms zijn ze samen op het logeer adres HONDEN PENSION ROOS daar verbouwen ze de hele tuin,dat vinden de pension eigenaren niet zo leuk ,en zetten de tuin dan af met gaas.
Voor de rest hebben ze het er beregoed naar de zin,vooral als die maffe broer van mij thuis komt.
Dan zijn het drie A.D.H.D. mannen.
Ik heb vanmorgen Sonneburgh gebelt en mij afgemeld ik kan het niet opbrengen om daar rond te sporten.
Ik slaap heel slecht tot ongeveer 3.00uur en dan begint het weer te spoken door mijn hoofd,dan vecht ik voor mijn leven met iedereen de internist de chirirg het Erasmus iedereen die ik daar ontmoet heb tijdens de scan.
Ik ben zo hondsmoe dat ik nu voor mezelf heb gekozen en probeer uitterustten ik heb nog een aantal prachtige boeken om te lezen dus dat komt wel goed.
Dan kan ik mijn hoofd gelukkig wel bij mijn boek houden,en ontspan ik.
Ik heb vanavond even met de kinderen gechat,geweldig zo als ik ze zo kan beoordelen hebben ze het prima naar de zin.
Veer vroeg hoe het met Joep gaat,Bob gaat trouwen?????,en Jap gaat met 38 graden hard lopen volgens mij spoor je dan niet.
Ze zijn vandaag naar Dachstein geweest,hebben een mooie wandeling gemaakt van twee uur door de sneeuw en ijssculpturen gezien het was er 32 graden,en morgen geven ze 38 graden op .
Ze zijn al aardig verkleurd en genieten dat proef ik tussen de regels door.
Morgen gaan ze lekker zwemmen.
Wij hadden vandaag weer bar slecht weer,daar wordt je toch niet vrolijk van maar goed ik lees...................!!
Je moet doorgaan!
Zodra je niet meer naar het hogere reikt,
begin je te vallen.
Je mag niet vallen.
Je bent een pakket met een kostbare inhoud.
Je hebt het in je om veel te bereiken.
Zet dus door...
Beklim die berg,
droom die droom,
beleef dat visioen,
vervolg die zoektocht.
Welk doel je ook nastreeft
en wat er ook voor nodig is,
ga door!
Dit gedicht komt uit het boekje Een boek vol DROMEN.
Het is soms heel donker in mijn dromen,van angst en ellende gelukkig niet van pijn.
Ik moet wel toegeven dat ik enorm tegen deze periode heb opgezien dat de kinderen weg zouden zijn maar het valt me alles mee,ik geniet van de rust en doe het heel rustig aan.
Ik hoop alleen dat de slaap wat beter gaat lukken want daar wordt je ook heel moe van.
En dat de zon maar mag gaan schijnen dat lijkt me geweldig.
lief dagboek tot morgen,liefs Marianne.
