Lief dagboek.Het laatste stukje van een onderzoeks week en het ergste van alles het laxeren.
Gisterenmiddag begonnen met laxeren om 18.00uur de laatste hoeveelheid vanaf die tijd op het toilet gezeten de gehele nacht door tot aan vanmorgen 7.00uur,ik ben vannacht heel ziek geweest ik dacht op een gegeven moment mijn darmen komen mijn lijf ook uitgepoept en honds misselijk.
Het is niet de leukste story die ik deze week vertel maar zo is het wel gegaan helaas...................
Mart moest om 5.00uur eruit en bracht een ontbijtje op bed ik kon toch niet meer slapen dat heb ik op mijn gemak opgepeuzelt daar knapte ik wel wat van op maar ik voelde me zo slap als een vaatdoek,al mijn spieren deden pijn van in allerlei bochten liggen en stil onder de scan.
Om 7.oouur uit bed alles duizelde voor mijn ogen maar ik moest toch in dat ziekenhuis zien te komen maar eigenlijk was alles me teveel ,Hilda ging gelukkig weer mee mijn steun en toeverlaat daar gingen we om 8.00uur op pad om 8.30uur lag ik weer onder de scan en ik had voor mijzelf besloten als ik maandag weer onder de scan had gemoeten want die mogelijkheid bestond ik ben n.l tot woensdag radioactief dan had ik niet meer willen laxeren ik kan dat zowel lichamelijk als geestelijk niet meer aan.
Ik kon onderwijl meegluren naar een scherm met mijn plaatjes ,mijn onderbuik was duidelijk zichtbaar maar je ziet allemaal vlekken maar wat wat is geen idee.
Toen mijn bovenbuik aan de beurt was kon ik niets meer zien helaas om half tien was ik klaar ,duizelig stond ik op oh zei de radioloog gaat het met je ik vertelde haar van mijn nachtelijke belevenissen op de pot ,nou zei ze dan moet dat de volgende keer aangepast worden de hoeveelheid laxans nou zei ik eigenlijk wil ik dit niet meer,dat begrijp ik maar hier zit je voorlopig nog aan vast oke dan nou dat is over drie maanden bedacht ik mij dan zie ik wel weer.
Alles wordt vandaag met spoed bekeken ,alleen een verslag zal wat moeilijker worden ,maar jouw behandelend arts heeft maandag wel de uitslag ..................we wachten af het is nog geen maandag.
Na een kop thee in het ziekenhuis te hebben gedronken zijn we naar huis gegaan ,heb ik samen met mijn paps de boodschappen gedaan ,ik was zo slap en draaiirig dat ik blij was thuis te zijn ,de boodschappen in de kast en toen snel mijn bed in.
Jasper gaat zijn tentamen week in en ziet het helemaal zitten zit ontzettend goed in zijn vel wij hebben veel plezier om hem,vandaag had hij een 7.5 voor zijn mondeling duits gehaald ,het weekend moet hij veel leren maar hij weet het is voor het goede doel.
17 maart heeft hij dan weer een selectie dag in Goes voor het C.I.O.S dat wordt dus weer spannend.
Voor ons wordt dit weekend even de tanden op elkaar en hopen dat het snel maandag is ....wachten maar.
Dit gedicht heb ik al een keer geschreven maar vind ik voor dit weekend wel toepasselijk.
Gedragen.
Dat je je gedragen
weet
door liefdevolle
mensen
en
een liefdevolle
Hand.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne
