Lief dagboek.het was heel donker in de tunnel,het was niet pijnlijk maar naar.
Er moest dus een scan van mijn lever gemaakt worden,ik kreeg weer een infuus voor contrast vloeistof een zwaar apparaat op mijn buik voor speciale foto's en een bel in mijn hand voor alarm!!!!!!!!!!!!
Ik moest allerlei ademhalings oefeningen doen,inademen,uitademen,en dan 20 sec .adem inhouden.
Nou ik zal je vertellen dat valt allemaal niet mee als je stijf ligt van de zenuwen.
Ik heb nu weer zo'n metaal smaak in mijn mond van die contrast vloeistof is hopelijk morgen weer over.
Verder de behandeling in de Daniel is fijn,alles werd goed uitgelegd en je merkt dat ze een mens zien in wat er binnen komt en niet een nummer of een gezwel wat er binnen wandelt.
Hilda was mee dat was gezellig we hadden het allebei koud toen we het ziekenhuis uit kwamen,dus even opgewarmt met koffie en thee.
Je ziet er heel wat taxi's zieke mensen aan en af rijden,het doet wel wat met je als je daar zo loopt.
Lief dagboek tot snel weer liefs Marianne
