Lief dagboek.Ja, wat vinden jullie van deze foto,gemaakt vorig jaar in Roemenie,Mart is daar toen een weekje op vakantie geweest.
Eigenlijk voel ik me vandaag wel zo.een soort opgeblazen varken,ik heb heel veel last van mijn darmen vandaag,en ik ben dood versleten.
Ik ben zo verschrikkelijk moe dat ik wel kan huilen,het lijkt ook wel of alle verdriet, stress en weet ik veel wat voor ellende eruit komen tegelijk.
Ik heb vanmiddag lekker geslapen,twee uur heel vast ik werd wakker van de wekker anders had ik nu nog geslapen denk ik.
Eigenlijk is het wel een vreselijke foto als ik hem eens goed bestuurdeer,je zal toch zo te kijk gelegd worden,een paar worsten om je oren een tomaat in je bek en grillen maar.
Maar goed als ik de afgelopen periode bekijk van hoe ik erbij gelegen heb ,bij de scans b.v. dan lag ik er niet anders bij want er werd alleen naar de foto's gekeken en niet naar mij als mens.
Ik probeer wel vooruit te denken,maar de uitslag die ik nog moet gaan krijgen hangt als een zwaard boven mij....
En zoals ik mij vandaag voel,begint de angst mij om de oren te vliegen,zou er echt weer wat zitten,en wat kunnen ze daar dan nog aan doen,en wil ik dat dan wel?????
Vanmiddag kwam er nog even een collega op visite was heel gezellig,ik word zeker niet vergeten,die meiden hebben het heel druk,zeker met de opkomende vakantie periode.
Ik hoop snel weer van de party te zijn,maar op dit moment zal dat zeker nog niet lukken.
Ik moet toch meer mijn rust nemen ondanks dat ik daar van baal,want ik wil weer zoveel.
Lief dagboek tot morgen,liefs Marianne.
