Lief dagboek.Maandagavond gewerkt was reuze gezellig maar waanzinnig druk,het was maar goed dat ik boventallig erbij was,want anders was het een latertje geworden voor die meiden.
Ik ben om 16.15uur begonnen zo fris als een hoentje zo na de vakantie maar rond zeven uur raakte het kaarsje al aardig opgebrand toch tot 20.15uur gebleven te lang,ja,ja,ik weet het mijn eigen schuld.nu al twee dagen doodmoe versleten.
Morgenavond wil ik weer gaan maar dan wel korter,want ik trek het dus niet ,daar baal ik zo verschrikkelijk van ik ben niet meer de baas over mijn eigen lijf,mijn lichaam is mij de baas.nou daar wil je op je 42 jaar dus echt niet aan toe geven maar zo is het wel op dit moment.
Vanmorgen de kamer van Jap geverfd,is heel fris om te zien ,grijs wit en zwart gecombineerd,een nieuw bed gekocht en een nieuwe kast.
Zaterdag werken we naar toe dan moet het klaar zijn,dan op naar de volgende kamer die van Bob.
Bob gaat voor de kleuren blauw wit,ook heel fris denk ik maar dat moet nog blijken.
Het is wel een hele klus want het hele huis staat op z'n kop,en dan merk ik dat ik niet meer voor de volle 100% in staat ben om doortegaan.
Maar dan duurt het maar wat langer ik kan straks wel zeggen dat wij de klus samen geklaard hebben.
Morgen gaan we de maand november in dat wordt weer een maand met onderzoeken en uitslagen ,de mri scan,twee maal 24 uurs urine verzamelen met een dieet er aan gekoppeld,ik mag geen bananen eten dan geen thee ,geen koffie,geen avocado's eten en nog meer van dat soort fratsen en 29 november voor de uitslagen op Veer haar verjaardag dus afwachten maar weer.
Voor de mri scan moet ik dit keer naar Daniel den Hoed kliniek ,ik ben benieuwd hoe ik het daar vind,hoe zij met mensen om gaan want in de Erasmus weet ik het zo onderhand wel.
Mijn vriendin Hilda gaat mee want laatst de ct scan ben ik alleen gegaan vond ik zelf niet zo erg maar achteraf is het heel ongezellig,niet even kunnen kletsen na afloop van zo'n onderzoek.
Lief dagboek tot horens weer liefs Marianne.
