Lief dagboek.Wat een fijne dag was het weer eigenlijk heel veel gedaan.
Vanmorgen Vera naar school gebracht,toen even met Jap boodschappen wezen doen,daarna een lekker bakkie gedaan.
De boodschappen opgeruimd,Vera uit school gehaald.
Daarna ben ik mij gaan verdiepen in de kaarten die ik de afgelopen periode heb gekregen,en verbaasde mij over een kaart waarop stond dat ik op de avond nadat ik geopereerd was de kinderen had gebeld,ik weet daar dus niets meer van.
Ik vroeg het later Vera en zij vertelde mij dat ik inderdaad gebeld had,dat de operatie achter de rug was en dat het goed met mij gingen dat Jasper heel hard had gehuild.
Ik vind dat zo apart dat je daar nu niets meer van weet,ik had het mij wel voorgenomen dat ik dat zou doen.
De kaarten ontroeren mij wel,voor mijn gevoel is het al heel lang geleden allemaal,maar het is zo kort geleden,vijf weken.
S'middags dat middagdutje heb ik nog wel nodig alhoewel het steeds korter wordt,maar nog wel even lekker.
Nu hebben we een loge het vriendinnetje van Vera,Thirza.
Twee van die kakel tantes,vanavond even naar het Zuidplein geweest,om een kado te kopen voor al onze papa's.
Op het Zuidplein had ik even het gevoel dat ik die mensen menigte niet aankon,maar even diep zuchten en Bob even stevig vasthouden en denken hier ben ik weer dat doe ik maar weer,heerlijk gewoon.
De meisjes zitten nu lekker te puzzelen,een k3 puzzel van 99 stukjes.
De jongens gaan vanavond zaalvoetballen,ik ga straks languit op de bank,kaarsjes aan libelletje erbij en lekker helemaal niets meer.
Morgen weer een nieuwe dag ,maar eerst slapen en uitrusten,tot morgen lief dagboek Marianne.
