10-10-2010 zondag.

Lief dagboek.
Een heerlijk weekend achter de rug ,een nachtje naar Alkmaar geboekt met sauna en zaterdag lekker gewinkelt,samen Mart's verjaardag gevierd in Egmond aan Zee op een terras aan het strand een visje gegeten.
Zaterdag avond naar huis en met de kinderen kado's gegeven ,een marsepeinen varkenskop en trainingspak en lekker onderuit naar de sport perikelen geluisterd.
Veer had 7-0 verloren en de jongens 2-2 gelijk.
En vandaag met z'n vijven naar de kerk geweest,er was een jeugddienst,met feestelijke muziek,en mooie evangelische liederen gezongen.
Daarna lekker naar huis in de tuin koffie gedronken,en vanmiddag naar de grienden voor een zomerse wandeling,Jasper's vriendin Daphne kwam ook mee.
Een heerlijk weekend vol genieten van ons fijne gezin,om er de komende week weer tegen op te moeten vechten ...............namelijk de tweede kuur komt eraan.
Vorige week viel de brief al in de bus dat ik op 14 oktober mij om 9.00uur moet meldden ,mijn bloed was dus goed om verder te gaan,vrijdag moest ik ook nog even bloedprikken.
Deze afgelopen acht weken zijn weer voorbij gevlogen maar wel met ups en downs,moeheid,pijn,diarree,haarverlies,bacteriele infectie,soms gewoon heel verdrietig.
Maar nu voel ik mij al twee weken bijzonder goed,balen voor wat je weer te wachten staat,het nu weten wat er te wachten staat,in afzondering voor een dag of vier minimaal, mijn werk moeten afzeggen.
Van de week heb ik mijn 12,5 jubileum in Sonneburgh gevierd,met een receptie met nog een avond collega en een keuken medewerker dit was erg gezellig,onder het genot van een hapje en een drankje en oude collega's ontmoetten en de toespraken............!!!!!!!!
Daar had ik wel wat meer van verwacht,wat persoonlijker wat meer waardering uitgesproken,maar voor sommige mensen blijft het moeilijk om over mij of met mij te praten dus dan maar iets stoms zinnigs in het luchtledige schreeuwen dat is voor iedereen fijn om te horen.........
Hoe ik vroeger lakens heb moeten spoelen,oke het zal wel maar dat is nu mijn werk niet,maar goed ik was niet de enige die dit opgevallen was,en wat ik ook jammer vond dat er collega's niet waren die ik echt verwacht had maar zo gaat dat in het leven soms wordt je teleurgestelt .
Ik ben wel verwent met bloemen en bonnen een lekker dove-set en een mooi boek.
Deze aankomende week werk ik nog even drie avonden en ga dan de nucleaire bunker in voor een radioactief infuus en weer afstand voor minimaal vier dagen .
Vrijdagmorgen moet ik om 9.00uur de scan in en hopelijk zien we dan al wat verbetering.............heel spannend dus.
Dit gedicht kreeg ik pas aan een prachtig boeket bloemen;

Ik trek Uw woorden
als een deken
over me heen
tot onder
mijn kin
God stop me in.

van Geert Boogaard.


Liefs Marianne.