donderdag 6 december.

Lief dagboek.
De vraag was ,wat is een Friese Stabij,nu dit dus een zwart/witte hond hier naast samen met Joep onze teckel.
Het is weer een geweldig mooi en lief wollig hondje,hopelijk kan Joep het er ook weer mee vinden.
Dat moeten we binnenkort even gaan testen.
Even een kort verslag wat er van de week allemaal op het programma stond,maandag twee uur in Sonneburgh aan het rennen geweest,het is gewoon hard doorlopen,dan kan je zeggen dan loop je minder hard.........maar als ik evt.terug zou kunnen moet ik wel DAT TEMPO lopen en anders niet!!!!!!!!!!!
Simpel toch,daarna dinsdag uitgevloerd,dan overheerst de moeheid zo verschrikkelijk dat s'middags de tranen over mijn wangen lopen van de mooiste liedjes die ik dan op de radio hoor,of de armpjes van Veer om mijn nek,met jij bent de aller liefste mama die ik ken.
Dinsdag avond dus op tijd naar bed,woensdag ging het alweer beter,s'morgens Vera naar school gebracht met haar olifant(surprise) 'ze was heel vroeg wakker helemaal in de sinterklaas stress .
Ik ben samen met Ing op pad geweest om spullen te halen om kerst stukken te maken,Ing geeft mij positieve energie om over bepaalde zaken na te denken,zij luistert en geeft advies wij zijn eigenlijk gezusterlijke vriendinnen en voelt heel warm ,heel fijn.
Ing zal wel lachen als ze dit leest,oh,oh wat een muts zal ze denken maar ze betekent heel veel voor mij.
Woensdag middag op de bank een poosje gedut lekker heel de middag samen met Veer op de bank,kaarsjes aan ,mooi boek erbij en lekker uitrustten.
wij hebben niet aan sinterklaas gedaan,de jongens hebben een heel nieuw interieur boven met alles erop en eraan,en Veer is net een week ervoor jarig geweest,jammer dus vinden zij,maar ja,je kunt het maar een keer uitgeven.
We hebben het toch wel gezellig gemaakt,daar gaat het niet over,de warme chocomelk en de pepernoten,de kruidnootjes en marsepein alles in overvloed.
Donderdag de boodschappen in huis gehaald,gezellig bij mijn vader koffie gedronken en daarna wat huishoudelijke klusjes.
S'middags naar Sonneburgh een gesprek met Leen gehad ,heel fijn voor mij ook een luisterend oor,recht door zee ,verder nog wat kletspraatjes met collega's en bewoners .
Het is alweer bijna weekend ,dat is voor mij altijd om naar uittekijken,gezellig samen met Mart een kerstboom halen daar baalt hij altijd van zijn hele auto onder de naalden dan heb ik grote lol,hup de stofzuiger er door en klaar.
Vanavond zijn we naar school geweest voor de jongens,zijn twee zorgelijke mannen beiden geen praters met zo hun zorgen maar daar niet mee naar buiten komen.
Het weekend komt ons vriendinnetje logeren,Veer verheugd zich er enorm op,laat Anja en Veer maar schuiven dat komt wel goed,vanochtend met Hilda geloof ik ook een half uur aan de telefoon gehangen gekletst over van alles en nog wat ,in Sonneburgh vroeg iemand aan mij of ik niet met een maatschappelijk werkster wilde praten ,maar ik antwoorde dat ik met vriendinnen zo'n goede en warme band had , dat ik daar geen behoefte aan had .
Er zijn heel veel lieve mensen op mijn pad gekomen met zoveel liefde om hen heen dat mij dat moed ,kracht en hoop geeft om door te gaan,zeker nu er een hele moeilijke periode aan komt de kerst.
Vorig jaar voelde ik mij heel beroerd gelukkig kreeg ik vlak voor de kerst toen te horen dat mijn schildklier goed werkte en dat mijn klachten wel kwamen van het harde werken nu maanden later weet ik wel beter.
Oudejaars avond heb ik toen beloofd in bijzijn van mijn vader ,mijn broer,schoonzus en Mart dat ik in het nieuwe jaar zou vragen om naar een internist doorverwezen te worden,dat is dus gebeurd.
En nu staat de kerst weer voor de deur met de wetenschap dat ik toch ziek ben,wat ik dus al heel lang heb geroepen.
Maar goed ik ben heel sterk uit de strijd gekomen vind ik zelf en ga dapper door onder welke omstandigheden ook,waarschijnlijk met ups en downs maar ik kom er wel .
Met de wetenschap dat er maar een is Die heel goed voor mij zorgt die iedere keer als ik kopje onder dreig te gaan mij omhoog haalt en zegt kom op je bent niet alleen.
Als ik dat geloof niet meer heb ga ik zinken......................
Lief dagboek tot gauw liefs Marianne.