10 december.

Lief dagboek.
Vandaag geen foto want dat kon wegens een storing niet........helaas.
Ik had een mooi kerststuk gemaakt en wilde die even laten zien,maar dat komt wel later deze week.Even voor mijn vriendin Ing HIEPERDEPIEP HOERA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!vandaag is zij weer een jaar ouder als dat ik ben ha,ha.
Ik heb net twee uur in Sonneburgh lopen klussen heerlijk weer om daar te zijn .jammer dat het mij zoveel energie kost na twee uur tol ik op mijn benen zie ik alles vliegen en ga dan maar snel naar huis.
Zodra ik thuis ben baal ik,maar ook ik zou in herhalingen vallen en dat doe ik niet ik kijk maar terug op de knuffels die ik weer heb gekregen en de reaktie ohhhhhhhhhhhhhhhhh ben je daar weer.
In alle huizen om mij heen komt een prachtige tijd aan,ook voor ons huisje maar wel met een maar..............ook wij gaan de kerstboom opzetten,het huis "kerstig"versieren maar het verdriet zit heel diep al zien mensen mij lachen en doe ik in alle opzichten alles weer er blijft die onzekerheid.
Ik kreeg vandaag een prachtige gedichtenbundel van vrienden van mijn vader ontzettend lief en daar in las ik het volgende:

Heer,
geef mij de innerlijke rust om de dingen te
accepteren
die ik niet veranderen kan,
de moed om de dingen te veranderen
die ik kan veranderen
en de wijsheid om het verschil te zien.


Dat is echt voor mij geschreven ,de onrust in mij van dingen niet meer kunnen zoals ik het zou willen is voor mij een grote beproeving.
Ik probeer een zo gewoon mogelijk leven weer te leven,lachen positiviteit ook lezen is voor mij een grote afleiding voor mijn grote onrust .
Lief dagboek tot ziens Marianne