Zondag 30 september.

Lief dagboek.
Hier ons vriendje Arie die even door mij in het zonnetje gezet moet worden,Arie vanaf deze kant een hele dikke knuffel en je weet ik hou van je!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vanmorgen in de kerk geweest veel mensen kwamen even horen hoe het met mij gaat,hebben veel vragen waar ik soms ook niet op weet te antwoorden.
We hebben mooie liederen gezongen het was een waardevolle dienst.
Daarna naar Rhoon om ons meisje optehalen en lekker bijtekletsen,de openhaard brandde het was erg gezellig.
Voor veel mensen klinkt het vreemd in de oren denk ik als ik zeg de draad weer optepakken en vooruit te kijken om er nog een leuk leven van te maken,anders wordt mijn bestaan wel erg dramatisch ,het zal soms best niet meevallen maar ik ga nu aan onze toekomst werken ook al weet ik niet hoe die er verder uit komt te zien,maar laten we eerlijk zijn wie weet dat wel..............................
Ik leef nu van scan naar scan ,naar uitslag en dan weer de volgende scan.
Maar bovenal wil ik weer lachen ,en gewoon zijn dus.................

Dansen en zingen.

Vertel nu eens niet
over verdriet
over oorlog

Maar vertel hoe mooi
je kunt dansen
en zingen

en zeg dat we ook
heel erg
mogen lachen

Ondanks het feit dat we weten endocriene kanker te hebben,ben ik een jonge vrouw,een jonge moeder,een jonge vriendin maar vooral een jonge echtgenoot die probeert te overleven ,zodat het voor iedereen prettig is om mee omtegaan.
Zeker voor Mart valt het niet mee,altijd maar te moeten vertellen hoe het met zijn vrouw gaat,hij zit ook in een overlevings fase maar ik weet zeker we redden het.
Soms zijn plannen maken voor de toekomst heel verwarrend voor ons,maar goed dan maken we gewoon geen plannen en leven we prettig zoals ons leven valt iedere dag met veel plezier,met veel liefde en ontzettend veel lieve mensen om ons heen.
Ik ben van plan morgen weer een poosje naar mijn werk te gaan,even de koffie delen of een rondje meelopen ik zie wel,eigenlijk heb ik er wel weer zin in.
Lief dagboek tot morgen,liefs Marianne.

zaterdag 29 september.

Lief dagboek.
Veer is het weekend bij haar grote vriendin Ans,ze keek er helemaal naar uit.
Ik heb vannacht goed geslapen en voel me wat relaxter als afgelopen week .
Vanmorgen naar de voetbal geweest,naar allebei de boys wezen kijken.
Voor de rest wat boodschappen gedaan en vanmiddag op de bank wat boekjes gelezen.
straks gaan we lekker uit eten we weten niet waar heen een surprise klinkt wel gezellig.
We gaan met onze vrienden Theo en Arend zo af en toe onder het genot van een hapje even bijkletsen is altijd leuk.
Donderdag avond is onze nieuwe bank gearriveerd rood leer staat heel gaaf,is heeeeeeeeeeeeeeel groot dus we gaan de kamer een beetje veranderen half oktober komen er nog twee grijze stoeltjes bij en voor de rest kijken waar we tegen aan lopen.
De volgende stap zijn de jongenskamers die hebben nog een soort (baby) behang overdreven natuurlijk maar toch................
Ik heb daar zin in en ga dat gewoon doen,na elf jaar wordt het ook wel tijd om te witten denk ik zomaar.
Ze moeten alleen nog even bedenken wat voor kleur ze de muren willen hebben.
We gaan laminaat leggen dan is dat ook lekker glad(met recht glad!!!!!!!!!!!!!!!),en nieuwe interieuren Jap blijft toch voorlopig nu het C.I.O.S. uitgesteld is nog lekker thuis wonen.
Volgend jaar zien we wel weer verder,en Veer hebben we vorig jaar alles veranderd,zij zou het liefst met Jap ruilen maar daar trapt Jap niet in.
Dus genoeg werk aan de winkel,en mijn hoofd wordt niet tot doem denken gezet dan.
Ik ga sluiten me even wat optutten voor vanavond want ik ga natuurlijk wel met drie mannen op stap,wauhhhhhhhhhhhhhh
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

vrijdag 28 september.

Lief dagboek.
Vandaag het trieste bericht te horen gekregen dat mijn vriend Auk v. Dongen is ingeslapen.
Daar baal ik echt van,wij speelden heel graag samen en konden bij onze oppas de Fam.Roos altijd goed samen de boel op stelten zetten.
Auk was pas negen maanden oud en had een ernstige heup afwijking ,hij had veel pijn maar als hij mij zag was daar niets van te merken het was een kanjer van een vriend,auk ik zal je missen poot en een honden knuffel van mij,Joep.
Ik heb vannacht ongeveer drie uur geslapen,maar ben toch vol energie mijn hoofd begint het wat op een rijtje te krijgen maar het zijn flarden van onrust.
Vanavond Vera naar haar vriendin gebracht eerst even over het Zuidplein voor een paar laarzen op pad,gelukkig geslaagd zij blijft het weekend in Rhoon logeren gezellig voor haar.
De jongens moeten morgen voetballen en wij gaan sávonds uit eten dus een gezellig weekend.
Ik heb vandaag weer twee prachtige kaarten gekregen van twee lieve vriendinnen op een van deze kaarten stond een prachtig gedicht:
Draag mij door het diepe water,
waar ik zelf niet meer kan staan.
In Uw armen ben ik veilig,
wanneer U mij draagt,
als ik niet verder kan gaan.

Ik word daar heel blij van als ze op deze manier zo aan mij denken,ik heb jullie hulp en steun ook echt nodig dat voelt goed.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Donderdag 27 september.

Lief dagboek.
Hier zijn we aan een bergwandeling begonnen afgelopen zomer nog niet wetende hoe het met mij allemaal zou aflopen,misschien nog een operatie en dan schoon zo gezond als een vis zoals iedereen niet dus...............
Soms verlang ik terug naar die ene week vakantie,het was oer gezellig na twee weken de kinderen weer in mijn armen sluiten mijn gedachten kon ik los laten daar echt even geen ziekte maar echt even vakantie.
Vooral als ik de foto's langs laat gaan komen die fijne herinneringen weer boven.
Vandaag toch wel veel last van gerommel en gestommel in mijn buik,licht pijnlijk en diarree dat wordt toch wel steeds erger,heel vervelend is dat nog even aanzien en dan maar aan de bel trekken.
Het weer was vandaag gelukkig wat gezelliger gemutst je kon zonder je pluutje naar buiten,lekkere wandeling gemaakt met Joep.
Vandaag dit gedichtje gelezen:

Hoop

De hoop is een
snaar die fijne
toekomstmuziek
laat horen;ze is
de zon van ieder
een,de regenboog
in de onweersbui,
het zilveren randje
rond de regenwolk,
een ster aan het fir-
mament van ons
leven..........................

Zo is het en zo zie ik het ook,positieviteit staat voorop met zo af en toe een zwarte diprand.
Voor mijn kinderen blijf ik stralen ,maar mijn hart huilt als ik aan de toekomst denk.
Mart is gisteren avond nog naar school geweest ouderavond van Jasper,leuk verhaal.
Even vertellen wat wij van die school vinden,hoe wij samen met onze kinderen begeleid zijn in deze periode van ziek zijn en examen afleggen,de bovenbouw leidster had het toch allemaal niet zo gezien,dat er een mentor gewoon niet terug belt na 4 keer de voicemail ingesproken te hebben totaal niet reageerd is schijnbaar heel normaal, dan had u mij moeten bellen ,dat de mentor die Jap nu heeft van de hele situatie niets af weet en ook niet dat hij gezakt is oh ze dacht dat hij van een andere school kwam oh wat erg allemaal,ja daar schieten wij wat mee op.
Oh ja de mentor van vorig jaar had wat persoonlijke problemen nou en dan hadden ze een ander aan moeten stellen voor die examen klas.
Hij had ook niet mogen zeggen dat Jap zich beter had kunnen ziek meldden ,dat was wel waar trouwens dan had hij nog een herkansing kunnen doen,gewoon bullshit!!!!!!!!!!!!!!Niet zo netjes ,sorry.
Hopelijk gaat het dit jaar lukken zonder toestanden,serieus is hij in ieder geval wel,hij is al begonnen met boeken lezen .
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne

Woensdag 26 september.

Lief dagboek.

De foto van gisteren en vandaag zijn gemaakt in onze zomervakantie in Oostenrijk toen leek het ook wel herfst net zoals bij ons nu.

De laatste dagen staan in het teken van een soort overleven ,denken en maar weinig doen,eigenlijk ook geen zin hebben om iets te doen.

Vandaag wat zitten snorren op internet,ik had n.l van dr.de Herder allerlei sites meegekregen om optezoeken maar alles is in het engels,nou kan ik wel wat engels maar geen medisch gedoe.

Er moet een of ander vertaal programma op de computer te vinden zijn maar zover zijn we nog niet.

Vanmorgen een cd opgezet de openhaard aan ramen gezeemd een vriendin op de koffie gehad en verder onderuit met een nieuw boek.

Hopelijk bevalt dit boek beter.

Stap voor stap

De basis van

je geloof

is als een rode draad

in je leven

waarop je

voort mag gaan

stap voor stap

wetend

en

vertrouwend

dat je nooit

echt

alleen hoeft te gaan

Mijn gedachten moet rust krijgen,positief blijven,optimistisch blijven,vooral lachen en genieten zo moet het zijn maar zo is het even niet,waarom,nou gewoon daarom.........................

Hopelijk komt de warmte weer gauw mijn lichaam binnen stromen,en dan ga ik er zeker weer voor .

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Dinsdag 25 september.

Lief dagboek.
Wat een weer vandaag als je nog niet depressief bent dan wordt je het wel.
Vandaag heel rustig aan gedaan veel last van mijn buik,de gehele inhoud (operatie gebied) is zeer zeurderig ,en trekkerig.
Mijn boek uitgelezen het tweede deel van knielen op een bed violen,een heel raar boek met een raar einde.
Tussen de regen buien door Joep uitgelaten en de kinderen heen en weer gependeld van en naar school.
Zeker tien keer nat geregend nat,zeg maar zeiknat!!!!!!!!!!!
Je haar hangt zo leuk op half zeven dan,je broek klets water nat mascara doorgelopen je regenjas hangt als een vot om je lijf.
Morgen nog zo'n dag volgens het weerbericht.
Vandaag gingen mijn gedachten toch wel veel met mij aan de loop,hoe nu verder,in de bieb vanmiddag in een boek staan lezen over euthanasie hoe moet dat geregeld worden dat is hopelijk nog heel ver van mijn bed maar ik denk daar wel over na ik wil wel een kwaliteit van leven zoals ik altijd was hupsakee doorgaan en niet dat ik straks niets meer kan en zielig gevonden wordt daar pas ik voor.
De wereld gaat door dat besef ik de laatste tijd heel erg en dat is voor de meeste mensen maar goed ook,maar voor mij is dat allemaal niet zo van zelfsprekend meer ,mijn leven en niet dat alleen van mij maar ook dat van Mart en de kinderen staat hopeloos op zijn kop,dan kan iedereen heel leuk en gezellig tegen ons doen maar het verdriet en de bangheid zitten er wel.
De vragen en gedachten ,de angst zitten heel diep en doen pijn,ik heb namelijk kanker en dat gaat nooit meer over!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik kan nooit meer dat onbezorgde vrouwtje zijn die ik was,altijd met een lach op mijn gezicht overal de humor van inzien nee dat is over,mijn lichaam staat als seinpaal boven alles uit ieder teken moet ik allert blijven wat voel ik wat is dat moet ik me ongerust maken moet ik gaan bellen,blijft mijn gewicht op peil,hoe voel ik mij,pijn wat voor pijn enz,enz..............
Wat een klaagzang zeg,maar zo is het op dit moment wel,hoe treurig het ook klinkt,zo ziet de toekomst eruit op dit moment.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne

maandag 24 september.

Lief dagboek.

Deze foto is gemaakt afgelopen zomer in Salzburg.

Tussen de middag beldde Dr.Ouwendijk hoe het afgelopen was in de Erasmus,hij was n.l.op vakantie geweest en vandaag weer begonnen mijn status lag nog op zijn buro en hij dacht aan mij

Even in het kort verteld wat er afgelopen donderdag besproken was met mij ,hij zei dat hij mij een geweldige dappere vrouw gevonden heeft deze zware periode samen met mijn man en hij hoopte op een zo goed mogelijke afloop.

Vanavond in Sonneburgh geweest samen met een collega de koffie gedeeld lekker door gelopen ging prima leuk die verrastte mensen van sommige kreeg ik dikke zoenen heel lief allemaal .

Verder heb ik weinig beleefd vandaag waardeloos ongezellig weer dat wel.

Lief dagboek tot morgen Marianne

Zondag 23 september.

Lief dagboek.
Ik voel me rot,heb overal pijn mijn buik en mijn onderrug ik ben moe heb nergens geen zin in.
Vandaag helemaal niets gedaan,wat in de tuin geklust en allerlei spullen op marktplaats te koop gezet.
Vannacht waardeloos geslapen hopelijk gaat het morgen weer beter .
Mijn leven lijkt op dit moment wel een puzzel soms vallen er stukjes in elkaar soms valt de hele puzzel uit elkaar vandaag is íe uit elkaar gevallen .
In mijn hoofd is het een grote puinzooi alles moet een plekje krijgen zei de arts ja maar hoe???
Alles om mij heen gaat gewoon door ,wat is het leven ingewikkeld zeker als je ziek bent geniet van iedere dag ja dat snap ik ook wel maar ik hoop toch nog heel lang te kunnen genieten van heel veel mooie dingen.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne

Zaterdag 22 September.

Lief dagboek.
Een rustige zaterdag vanmorgen naar de markt geweest in de stad lekker visjes gegeten ,bloemen gekocht een nieuwe hondenriem diadeems voor Veer en even een lekkere fietstocht gehad.Thuis gekomen troffen wij een ravage aan onze Joep had de kamer verbouwd zijn bench stond midden in de kamer zijn kussen had hij aan flarden gebeten overal lag van dat witte schuim hij kwam ons heel gezellig begroeten of er niets aan de hand was.
Ik moest er verschrikkelijk om lachen het was zo'n komisch gezicht dat scheve koppie je kan hem er dan ook niet voor straffen ,enfin kussen de vuilbak in de zooi opgeruimd en lekker met Joep gaan wandelen.
Mart is Vandaag gaan wadlopen,wattttttt................lekker blubberen en daarna naar een voetbal wedstrijd Sparta-Heracles even een dag voor hem zelf.
Na alle spannende maanden moet dit kunnen morgen gaan we als gezin weer op pad,waarschijnlijk naar het strand als het weer mooi is.
Voor de rest gaat het best aardig met mij ,probeer te genieten van..............gewoon van alles.
HOOP

De menselijke geest
vliegt van nature
niet van het ene
plezier naar het
andere,maar van
hoop naar hoop.

Zo is het wel positief blijven en hoop houden.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Vrijdag 21 september.

Lief dagboek.

Wat een hard gelach is dit nieuws,ik zie er goed uit hoor ik van iedereen,ik voel me vrij goed alleen mijn buik is ziek.

En daar is niets aan te doen alleen symptoom bestrijding ,zodra mijn klachten gaan toenemen gaan we aktie ondernemen in de vorm van hormoon behandelingen!!!!!!!!

Mijn hoofd loopt om van de meest uiteenlopende gedachten van hoe nu verder,nee ik ga gewoon verder hoe dan ook.

De kinderen hebben het alledrie gelaten over zich heen laten komen.

Jap stelt onwijs veel vragen,legt zijn arm om mij heen en geeft mij troost,we kijken elkaar diep in de ogen en voelen verdriet mam en nou.........ik weet het ook niet Jap maar we gaan gewoon genieten,een soort van overleven heet dit.

Ik heb wonder boven wonder heerlijk geslapen vannacht,en vandaag rust genomen,mijn gedachten laten gaan wat wil ik nu en wat moet ik nu???

Mijn vriendin Jacq kwam koffie drinken lekker kunnen kletsen ik ben wel heel rustig eronder ik moet het alleen in mijn hoofd een plaats geven en Mart en ik samen moeten het een plek geven .

Ik heb vanmiddag een lange wandeling met onze Joep gemaakt en als ik dan in het park loop gaan mijn gedachten met mij aan de haal,flarden van verdriet het is dan mistig voor mijn ogen gedachten van zie ik mijn jongens straks met een meisje thuis komen en ons Veertje hoe moet dat dan allemaal,ik moet ze nog zoveel vertellen maar dit gevoel wil ik niet toelaten ik ga ervoor maar vooral ik ga genieten van alle kleine mooie dingen die het leven zo opfleuren en mij ja vooral mij de kracht en moed geven om verder te gaan.

Ik heb ook heel veel liefde en steun nodig en hoop dat in de toekomst ook te ondervinden van al mijn lieve vrienden om mij heen.

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Donderdag 20 september.

Lief dagboek.
De uitslag van vandaag,kennis gemaakt met Dr w.w de herder endocrinoloog ik kreeg een intake gesprek het hemd van mijn lijf vroeg die man,op een gegeven moment zei Mart u hebt toch al de informatie uit het Ikazia ziekenhuis gehad waarom dan nu al deze vragen.
Ik wil even een indruk krijgen van mijn nieuwe patient.
Oke dan,het ziet er verder zo uit dat er eigenlijk aan mij niets meer te doen is inzoverre geen operatie mogelijk omdat het te uitgebreid in het buikvlies zit en er dan weer een grote operatie noodzakelijk zal zijn.
We gaan nu in November in de mri scan en dan de scan van Augustus en November vergelijken en dan gaan we starten met sandostatine injecties om de uitscheidingsstofjes uit de tumoren te binden en het proces te vertragen hiermee.
Er is een groot bloedonderzoek gedaan en ik moet weer twee maal 24 uurs urine verzamelen.
Zodra ik klachten krijg moet ik direkt bellen en mij niet laten afschepen zei hij wees maar hard zeg maar waar het op staat [als ze dan maar naar mij luisteren] .
Ik moet dit nu een plekje gaan geven in mijn hoofd ,wat gaat de toekomst mij brengen,hoe kan ik hier mee gaan leven ,de arts zei leuke dingen doen,nou dat doen we toch wel.............
Ik ben op dit moment een soort leeg in mijn hoofd ,weet het eigenlijk ook niet goed meer opteschrijven.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne

Woensdag 19 september.

Lief dagboek.
Lekker uitwaaien op Scheveningen,dat doen we veelste weinig,daar maken we geen tijd voor vrij jammer want het is heerlijk die zeewind door je haren.
Vanochtend met mijn grote vriendin naar het Zuidplein geweest,lekker begonnen met een kopje thee met een overheerlijke plak cake erbij[ja mart je leest het goed] even niet aan de tijd denken naar elkaar luisteren,haar zorgen over mij aanhorend reaktie geven mijn zorgen over mijzelf aan haar vertellen zij met haar reaktie,we voelen elkaar aan na zoveel jaar ,we praten zonder tranen maar met toch zoveel emotie in onze stemmen het voelt goed ,bedankt Ing....zomaar.
S'middags naar Hilda haar moeder vierde haar verjaardag in Rhoon,was ook gezellig een overheerlijke tompouche op oh,oh,de kilo's komen er weer aan,zal wel meevallen want ik heb dagelijks diarree dat is waardeloos maar hoort wel bij deze ziekte.
Ik heb gisterenavond drie uur op internet zitten zoeken naar alles over carcinoiden,evt.medicijnen die daarvoor gegeven worden[sandostatine] gekeken naar een forum gelezen wat die mensen allemaal doorgemaakt hebben van onderzoeken tot behandelingen,sommigen hebben het al jaren leveren iedere keer een stukje in daar wordt je niet echt vrolijk van ,ik ben echt heel nieuwsgierig wat er morgen besproken wordt met ons.
Mart is vanavond begonnen aan een nieuwe voetbalcarriere bij T.O.G.R. jawel hij is er 17 jaar uit geweest en had er weer zin in,en zeker nu is het denk ik wel lekker voor hem wat ontspanning te vinden in een sport die hij altijd met veel plezier gedaan heeft,daar kan hij zijn zorgen over mij aan de kant zetten en lekker met een paar knullen ballen.
De jongens hebben hem wel uitgelachen want hij had een oud trainingspak aan daar kon je in deze tijd echt niet mee voor de dag komen vonden zij.
Dus we weten wat we hem voor zijn verjaardag gaan geven ,ik ben benieuwd hoe hij straks thuis komt????????

Dit las ik vandaag:
Onze weg voert niet over gras,
maar over een bergpad vol stenen.
Maar hij voert omhoog,voorwaarts,naar de zon.

Ik hoop dat dat zo is,soms zie ik het anders,soms voel ik het anders ,soms denk ik anders,op dit moment denk ik laat maar komen die genade slag morgen weet ik meer en ook iedereen die nog steeds met mij meeleest ,lief dagboek tot morgen liefs en bedankt iedereen die zeker de laatste dagen een kaartje stuurde bedankt voor jullie liefde en vertrouwen IK BLIJF GELOVEN!!!!!
Marianne

Dinsdag 18 september.

Lief dagboek.
Deze foto is gemaakt vanaf de Laurenskerk,dat was een hele klim om daar naar boven te klauteren.
Het uitzicht was waanzinnig gaaf,abseilen daar vanaf zou ook bijzonder gaaf zijn,niet dat ik dat durf maar het zal wel spectaculair zijn.....
Wat een verschrikkelijke regendag vandaag om helemaal gek van te worden ,ieder moment naar school lopen regen,naar de kerk om de krantjes optehalen regen,met Joep naar buiten jawelhoor regen,en noem zo maar op.
Hopelijk is het morgen wat droger,maar vooral vrijdag moet het droog zijn want dan gaat Vera op school reis,zij gaat naar Duinrell,dat is wel zo leuk als de zon schijnt.
De kerkkrantjes heb ik al weggebracht ,Joep is ook al uitgelaten de jongens zijn voetballen,Mart is nog niet thuis en Vera staat onder de douche Mijn buik is al een paar dagen heel gevoelig ik weet ook niet waar dat door komt,het voelt alleen niet zo prettig aan,misschien komt het wel door het weer dat hoor je toch wel eens dat de littekens daar op reageren.
Nou mijn scheve snee reageert daar zeker ook op,anders zou ik het niet weten.
Vanmiddag met Jap naar de bibliotheek geweest om ja natuurlijk boeken te halen voor zijn examen hij mag er van vorig jaar ook een paar gebruiken maar moet er ook een paar over doen.
Zelf heb ik ook nog een boek meegenomen en voor Veer hebben we ook nog twee boeken meegenomen.
Hopelijk gaat Jap er ook direkt mee beginnen want hij heeft er nu al de balen van heb ik het idee,alles is belangrijker (zoals voetballen) als lezen!!!!!!!
We moeten hem positief blijven benaderen en niet teveel zeuren over school maar toch het is zo belangrijk vinden wij ,vindt hij ook wel maar er blijft een maar......................
Jap als je dit leest weet je hoe wij dit bedoelen he we hebben het beste met je voor,volgendjaar C.I.O.S..
Morgen ga ik maar op pad voor een winterjas want de zomer is over de herfst is in aantocht.
Oh,ja je gaat er wel aan wennen die korte nachtjes ,wat duurt een nacht lang voordat het morgen is maar ja hopelijk gaat dat ook weer over,s'middags doe ik wel een dutje op de bank dan zak ik wel even weg alleen als je dan wakker wordt heb je het zo ontzettend koud brrrrrrrrrrrrrrrr
Deze spanning is hopelijk naar het eind aan't lopen en dan alles op een rijtje en dan....ik schrijf ook maar wat,soms weet ik het ook echt niet meer misschien eindigt dit wel zoals in een sprookje en ze leven nog lang en gelukkig.................ja,of dat zo is????
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne
.

maandag 17 september.

Lief dagboek.
Vandaag rustig aangedaan zoals hier te zien is,samen met Joep op de bank.
Eerst het huis glad en aan kant wat boodschappen gedaan en daarna plat............ lekker op de bank met een boek.
Ik heb vandaag veel last van mijn buik,de operatie snee maar ook van binnen uit,waardeloos gevoel zeurderig ,languit liggen is het fijnst.
Vanmorgen een vriendin /collega koffie wezen drinken even gezellig,soms mis ik het werk wel maar dan bedenk ik wat ik nou eigenlijk mis,zijn dat de mensen,zijn dat mijn collega's,is het het werk wat ik mis ,ach eerlijk gezegd weet ik het niet.
Eigenlijk is het thuis ook wel heel erg lekker,alles op mijn tijd op mijn gemak,geen oppas nodig alles is zo relaxed maar goed er komt weer een tijd dat ik zal moeten werken maar nu nog even niet ,dus geniet ik maar van die rust,op dit moment is het wel fijn om thuis te zijn omdat ik s'nachts zo slecht slaap kan ik het overdag wat rustig aan doen.
Ik kreeg vandaag dit prachtige lied op een kaart geschreven daar kan ik weer mee verder.

Vleugels van mijn vlucht.

Soms ben je zo eenzaam hier op aarde
De zon is verdwenen in het niets
De duisternis houdt je in zijn macht
Ook al vecht je
Het ontbreekt je steeds aan kracht.

Maar Heer, U heeft ons toch geschapen
om te leven in Uw licht.
U draagt al onze zorg en pijn
voor altijd.
Een oase in de woestijn.

Maar ik weet dat U mij steeds
weer kracht geeft.
De zon in een hemelsblauwe lucht.
Want U bent degeen die alle macht
heeft.
Ja, U bent de vleugels van mijn vlucht.

Zoals een arend leert U mij vliegen
in een wereld vol geweld.
Uw vleugels vangen mij steeds op als
ik val Heer.
U brengt mij weer in veiligheid.

Maar ik weet dat U mij steeds weer kracht
geeft.
De zon in een hemelsblauwe lucht
Want U bent degeen die alle macht
heeft.
Ja,U bent de vleugels van mijn vlucht.

Een prachtig lied om weer mee verder te kunnen ,naar de volgende stap .Van dit weer wordt je niet echt vrolijk zeg ik ben vandaag drie keer nat geregend waardeloos ,je word er koud en chagrijnig van.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

zondag 16 september.

lief dagboek.
Vanmorgen niet naar de kerk gegaan,niet omdat ik geen zin had maar omdat het voor mij op dit moment te heftig is,het zingen de teksten van bepaalde liederen alles grijpt mij aan ,alles spreekt mij aan het gevoel is zo diep dat het mij heel veel kracht kost heel veel emotie geeft en mij heel diep verslind.
Maar zo'n zondag is heel anders ook als ik dan de liturgie zie met van die prachtige liederen b.v. Ev.liedbundel 382 Heer,Uw licht en uw liefde schijnen,
waar U bent zal de nacht verdwijnen.
Jezus,licht van de wereld ,vernieuw ons.
schijn in mij,schijn door mij.
Refr:
Kom,Jezus kom,vul dit land met Uw heerlijkheid
Kom Heil'ge Geest ,stort op ons Uw vuur.
Zend Uw rivier,laat Uw heil heel de aard vervullen.
Spreek,Heer Uw woord dat het licht overwint.

Het was een dienst vol prachtige liederen,die mij veelal aanspraken waar ik aan een zakdoek niet genoeg had gehad,dus ik heb hem in alle rust kunnen lezen,en kan hem straks op internet nog naluisteren.
Ik voel mij wel wat beter vandaag,wel moe maar niet zo overheersend als het de afgelopen periode aanwezig was.
Ik ben wel naar het middag programma in de kerk gegaan het was de gemeente-start-zondag.
Het is heel fijn dat er zo veel mensen met ons meeleven,even een schouder klopje een kus ,zomaar een hand op mijn arm allemaal lieve gebaren waar ik heel warm van word ,ondanks mijn soms verdrietige gevoel kan ik dan juist intens blij zijn.
Later in de middag nog bij onze vrienden op verjaars visite geweest,even heel onbenullig zitten lachen en vanavond onderuit op de bank,met een prachtig boek waar ik weer helemaal inzit het is het vervolg van knielen op een bed violen.
We moeten ook nog een puzzel afmaken die onze Roemeense gasten meebrachten voor ons van 1000 stukjes het is Dracula kasteel heel moeilijk de lucht en het kasteel zitten in elkaar maar nu de rotsen en de paarse bloemen nog,inmiddels heeft Joep een stukje opgegeten dus hij is al niet meer compleet,jammer ...........
De puzzel ligt op de grote tafel en iedere keer gaat het tafelkleed er over heen en soms vallen er stukjes op de grond dus echt heel handig is het niet.
Het komt hier op neer dat we met z'n allen druk in de weer zijn om de puzzel zo snel mogelijk af te krijgen.
Voor vandaag las ik dit gedicht:
Gedragen.

Dat je je gedragen
weet
door liefdevolle
mensen
en
een liefdevolle
Hand

Voor van de week loopt de spanning weer op,ik probeer de kalmte te bewaren maar of dat gaat lukken....slapen gaat op dit moment waardeloos dus dat is al slopend,en voor de rest ben ik heel emotioneel..............
Donderdag gaat Mart met mij mee naar het ziekenhuis en gaan we samen de berichten weer in ons opnemen ik ga deze week het een en ander op papier zetten wat ik allemaal wil weten en waar ik mee zit ,het is toch weer een vreemde arts dus zit je zo en zo niet zo op je gemak als bij Dr.ouwendijk daar kan je inmiddels mee lezen en schrijven.
Ik ben heel nieuwsgierig wat hij mij gaat voorstellen?????????
Morgen weer een gewone maandag,als we et weerbericht moeten geloven koud en regenachtig dus lekker binnen blijven en maar ............................lezen en puzzelen.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

zaterdag 15 september.

Lief dagboek.

Hier staan wij in de grienden ,Jap maakt hier de foto,lachen hoor,hij heeft gelukkig van die lange armen .

Vannacht goed geslapen maar ook vandaag doodvermoeid,ik doe wel alles maar ik breek zo langzamer hand boven mijn enkels af........ik ben ook heel wazig in mijn hoofd zeg maar een lichte hoofdpijn maar wel om gek van te worden.

Mart is vanmorgen met Bob mee geweest naar Delft om te voetballen,dat werd 1-4 gewonnen dus leuke wedstrijd geweest,en Jap moest vanmiddag een thuis wedstrijd dat werd 2-1 verloren dus jammer maar wel een leuke wedstrijd om naar te kijken.

Veer en ik hebben vanmorgen even over het zuidplein gelopen,wat verjaardags kado's aangeschafd en lekker lopen keuvelen.

Ik had een hele grote was na de logeerparty die is bijna weggewerkt,verder hou ik het vanavond rustig.

Ik ga straks lekker liggen lezen en hopelijk slaap ik vannacht ook weer goed.

Mooi verhaal

Als God meeschrijft

met je levensboek

wordt het wel

een heel mooi

verhaal

Hij gaf jou

de eerste zinnen

Hij gaf jou

je eerste taal.

Morgen ga ik niet naar de kerk,de laatste weken is het niet anders als huilen,dat is zo vermoeiend voor mij dat kan ik op dit moment even niet meer opbrengen dat maakt mij zo verwarrend en het is heel zwaar.

De laatste dagen vallen de kaartjes weer in de bus bij ons met allemaal lieve woorden dat doet ons goed dat brengt warmte geeft ons moed en kracht om weer verder te gaan en om door te strijden.

Het is zo weer donderdag.dan weten we meer ,nog even wachten maar..................

Lief dagboek tot morgen,liefs Marianne

Vrijdag 14 september.

Lief dagboek.
Gisteren een computer storing tot vanmiddag toe balen natuurlijk maar hier ben ik weer.
Vanochtend even langs de buuf om te vragen of zij ook een storing had,ze deed open in een flitsende berenpyama geweldig,die had ik niet toen ik het ziekenhuis inging ,misschien kan ik hem tegen de tijd dat ik weer opgenomen moet worden lenen ,regelen we wel.
De gasten zijn gisteren vertrokken met een vertraging van 20 minuten gingen ze om 20.50 uur de lucht in,om 24.00uur waren ze geland in hongarije en wel op Boedapest.
Het is een hele intensieve week geweest vol emoties heel vermoeiend en eerlijk gezegd ben ik blij dat deze logeerparty achter de rug is en het weer wat rustig om mij heen is.
Ik heb rot geslapen vannacht van half twaalf tot twee uur daarna liggen piekeren,tobben en worstelen, vanmorgen dood versleten mijn bed uit en weer in de running voor de kinderen,boodschappen halen alles weer aan kant,bedden verschonen enz...............
Vanmiddag twee uur naar bed gegaan heerlijk liggen slapen hopelijk vannacht de rest.

Balancerend.

Balancerend
op de rand
van je bestaan

weet hebben
en vertrouwen
in die ene Naam
die jou draagt
en niet vallen laat

Om dit te lezen krijg je weer de kracht en moed om doortegaan ,om aan de volgende stap te beginnen,welke dat dan ook mag wezen????????
Ik hoop dit weekend weer even op krachten te komen en het allemaal weer wat zonniger te zien en te voelen .
Vanavond gaan we een poosje naar onze vrienden in Rhoon,lekker even bijkletsen en de jongens moeten om 22.00 uur zaalvoetballen.
Morgen staat ook in het teken van de voetbal ,Veer en ik moeten nog een paar kado's kopen voor verjaardagen en voor de rest hou ik het rustig.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Woensdag 12 september.

Lief dagboek.

Een sprankje licht

Je kunt het nu
nog niet geloven

alles om je heen
lijkt donker

toch gloort
er hoop
een sprankje licht

oneindig meer
dan je nu vermoeden kunt

Geschreven door Ina Sipkes de Smit.

Hier loop ik over de pier in scheveningen,alleen.............in gedachten verzonken.
Mijn verdriet en zware lasten meedragend .
Ik ben aan het einde van mijn geestelijke kunnen,totaal oververmoeid geen krachten meer om op mijn benen te staan mijn hoofd lijkt wel een bonkende massa ,ik kan niet meer nadenken kan eigenlijk alleen maar huilen ,ik ben een emotioneel wrak!!!!!!!!!!!!
Vanmorgen met Vera wezen bloedprikken en daarna aan de strijk gegaan,Mart en mijn vader samen met de gasten zijn naar Diergaarde Blijdorp geweest ,ik ben halve wege de ochtend op de bank in slaap gevallen ,te moe om nog iets te ondernemen.
Vanmiddag ging de reis naar De Ark van Noach die ligt in de Entrepothaven ,een hele belevenis Vera was ook mee zij vond het geweldig ,het is de moeite waard omdat gezien te hebben.
Vanavond waren we uitgenodigd bij mensen uit de kerk om met onze gasten te komen eten.
Het was weer een lange zeer vermoeiende dag.
Ik ga zo nog even wat vriendinnen bellen en dan mijn mandje in,lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Dinsdag 11 september.

Lief dagboek.

Vanmorgen al vroeg bij de huisarts geweest,voor Vera i.v.m. haar tekenbeet van twee weken geleden,zij bleef n.l last houden van een bultje en het jeukte verschrikkelijk,dus even naar laten kijken.

Gelijk mijn eigen frustratie voorgelegd met het verzoek of hij naar het ziekenhuis kon bellen voor mij.

Als ik vanmiddag geen post zou hebben dan morgen met zijn vrouw afspreken naar welke arts ik moet en welk telefoonnr. voor welke afdeling?Nou dat was in ieder geval positief,oh ja met Vera moet ik gaan bloedprikken en aan de hand daar van neg. of pos. krijgt zij antibiotica.

Al vroeg op pad met onze gasten een rondje Rotterdam,met tram,bus en metro.

Eerst Vera naar school gebracht met z'n allen daarna de stad in naar de kubus woningen,het potloodgebouw ,de bibliotheek,bij v en d een plasstop en een bak koffie daarna naar de Laurenskerk,zoals je hier op de foto kunt zien staan Mart en ik van het uitzicht te genieten.

Het was een hele klim naar boven maar dat ging mij goed af,het was zonnig toen we van het uitzicht konden genieten.

Daarna zijn we over de markt teruggelopen naar de metro,ik was toen dood versleten had weer slecht geslapen, zeg maar bijna niet geslapen,en had benen als oud ijzer!!!!!!!

In de bus gezeten bekroop mij het angstige gevoel ,zou er een brief zijn ja of nee??????????

Thuis gekomen lag er een brief met de mededeling :datum 20-09-2007 ,tijd:11.30 uur,arts:Dr.w.w.De Herder.

Wat een waardeloze tijd ,hoe moet dit weer met Mart ,eigenlijk kan ik de energie niet meer opbrengen om mij daar druk over te maken,ik zie het dus allemaal wel.

Vanmorgen zijn we nog bij Donner geweest om een boek te zoeken die Rosalia mij wilde schenken ,een boek dat zij heeft in Roemenie en is geschreven door een arts en een psycholoog met als titel daar Getting well soon? hier in het nederlands heet dit boek Op weg naar herstel.

Zij is zelf cardioloog en daar wordt het boek bij veel mensen als ondersteuning gegeven voor herstel dus ik ga dit is op mijn gemak lezen.

Toen we thuis kwamen was ik afgeserveerd ,ik ben echt versleten maar niet zozeer van de gasten maar van het hele ziekenhuis circus erom heen.

Ik las vanavond dit gedicht:

Wat het je ook heeft aangedaan,je geloof in het leven

niet opzeggen.Dan is alles voorbij,dan ben je reddeloos.

Het geloof in jezelf zou je opzeggen.

Onderweg blijven.Neurien in de wind,knipogen naar de

zon,strelend je hand over een brood laten gaan.

Geloven in het leven.Omdat het leven nog altijd in jou gelooft.Een gedicht van Hans Bouma met als titel Door je tranen heen.

Ik hoop dat ik vannacht eens heerlijk kan slapen,dat ik morgen lekker uitgerust ben en alles weer wat rooskleuriger zie dat is wat ik hoop.

Lief dagboek tot morgen,liefs Marianne.

maandag 10 september.

Lief dagboek.

Deze foto is gisteren gemaakt in de grienden,hier staan scilla en rosalia ook op,verder het gezin en opa,we konden lekker wandelen het weer was goed.

Vannacht waardeloos geslapen veel wakker en maar draaien en denken,gewoon een worsteling met mijzelf.

Om 7 uur uit bed gelijk maar aan de slag,nergens aan denken,ontbijtjes klaar maken,picknickmand klaar zetten om mee te nemen ,vandaag staat er op het progamma Madurodam,en scheveningen alleen het weer ziet er niet zo geweldig uit.

De kinderen allemaal naar school,en wij met z'n vijven op pad,koud,regenen harde wind het leek wel herfst,kraag omhoog,paraplu op en wandelen maar,ik kan nou niet zeggen dat het echt heel lekker was,jammer gewoon,madurodam is dan niet leuk ,het is er helemaal open dus je waait gewoon uit je laatste verschoning,daarna naar scheveningen gereden toen stort regende het maar hoe dichter we bij de zee kwamen hoe lichter het werd.

We hebben een stukje over de pier gelopen en over de boulevard,toen begon er een waterig zonnetje te schijnen,leuke foto's kunnen maken en op tijd weer terug om Vera uit school te halen.

Mijn hoofd is vandaag wel weer wat rustiger als het afgelopen weekend,maar zodra ik even rustig zit gaan mijn gedachten naar een brief die er naar mij gestuurd moet gaan worden,met welke mededeling en voor wanneer ???????

Vanmiddag was ik opzoek naar een gedicht of iets waar ik kracht uit kon halen en pakte deze kaart:

U bent mijn rots wanneer ik wankel,

U richt mij op wanneer ik val.

Dwars door de storm

bent U Heer,het anker,

Ik stel mijn hoop alleen op U!

Als ik dit lees bedenk ik mij dat dit weekend een hele zware storm door mij heen gewoed is,ik dreigde te vallen maar er waren veel handen om mij optevangen,ik besef dat ik heel rijk ben ondanks het vele verdriet dat ik nu doorsta ga ik verder en probeer de zonnige kant te blijven zien.

Ik heb voor morgen een afspraak bij de huisarts kijken of hij wat voor mij kan gaan regelen of in ieder geval er achter kan komen wanneer ik nu eens aan de beurt ben,afwachten maar weer.

Voor vanavond staat er nog een boswandeling op het programma,en dan hopelijk lekker slapen.

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Zondag 9 september.

Lief dagboek.
Wat voel ik mij waardeloos,ik kan alleen maar huilen,wat een krankzinnige wereld leven wij toch, een wereld van op uw beurt wachten,of dat nu een week is of twee weken of een maand of maanden dat maakt allemaal niets uit,of je last heb van je ekster oog of van je blinde darm of je hebt kanker wat maakt het allemaal uit je moet gewoon wachten punt uit!!!!!!!!!!!
Ik geef mezelf het wachten tot woensdag hopelijk heb ik de brief dan ontvangen,en anders ga ik weer bellen naar dat klantvriendelijke Erasmus mc.
Op dit moment denk ik dat ik ze de huid vol ga schelden maar als ik ze dan aan de lijn heb denk ik beleefd blijven Marian,ik moet dalijk wel die arts onder ogen komen toch niet met een aantekening achter mijn naam,maar als ik op de afspraak kom bij Dr.de herder ga ik wel vertellen hoe ik benaderd ben door het balie personeel.
Vanmorgen in de kerk was een zware weg voor mij ,zwaar wat betreft de liederen die mij enorm aanspraken de gebeden die mij diep troffen en de liefdevolle schouderklopjes van zoveel lieve mensen om mij heen.
Dit lied sprak mij erg aan,lied442 vers 4.

In de woestenij,
Heer,blijf ons nabij
met uw troost en met uw zegen
tot aan 't eind van onze wegen.
Leid ons op uw tijd
in uw heerlijkheid.

Ik baal zo verschrikkelijk het gaat lichamelijk prima met mij maar geestelijk ben ik totaal verward,ik voel mij alleen ik weet ook dat dat niet zo is maar nu voel ik dat even zo,omdat ik tussen hoop en wanhoop gegooid wordt,wachten,volgende artsenbezoek en wat dan weer onderzoeken voordat er echt iets gaat gebeuren ik weet het ook niet meer.
Het is een drukte van jewelste bij ons in huis met twee gasten erbij ,twee drie talige gesprekken vinden er plaats heel vermoeiend ik probeer er van te genieten maar echt lukken doet dat niet,soms denk ik opzouten ik wil alleen maar rust aan mijn hoofd,dat klinkt heel onaardig,zo ben ik ook niet maar nu wel,je wordt weer geleefd dat doet mij dan weer denken aan toen ik ziek in de woonkamer lag met iedereen om mij heen goed bedoeld allemaal kort gezegd ziek zijn is gewoon niet fijn!!
Vanmiddag hebben we door de grienden gewandeld,even ontspannen was dat,daarna bij de overbuurtjes lekker gegourmet lieverds bedankt hiervoor,de gasten en Mart zijn daar nog blijven hangen maar ik ben met de kinderen naar huis gegaan,Vera al in bed gestopt en nog even mijn blog schrijven niet erg positief gestemd maar zo voel ik mij dus,lief dagboek tot morgen,Marianne.

Zaterdag 8 september.

Lief dagboek.
Ik lach maar ben niet vrolijk,zovoel ik mij de laatste periode vooral,gewoon net doen of er niets aan de hand is ,ik voel mij goed maar geestelijk een wrak.
Ik ga door voor iedereen om mij heen,maar ben niet blij,wat een toestand is het medische wereldje toch.
Als ik geslapen heb(als) dan zie ik artsen om mij heen gebogen die het allemaal even goed met mij voor hebben maar ondertussen gebeurd er niets!!!!!!!!!
Wat moet ik er mee,gewoon doorgaan met ademhalen ,ja dat snap ik,maar het is wel iets om gek van te worden.
Er is er EEN die het allemaal weet,die slaat vaak een arm mij heen,maar veelal moet ik het alleen doen,met alle goede bedoelingen van mensen in mijn omgeving om mij aanraders te geven ,had dit gezegt of ik had dat gedaan.......erg lief allemaal maar heb ik daar wat aan help ik mijzelf daar mee nou dat geloof ik niet,ik word er alleen maar verdrietig van en wanhopig en ik wil en ik zal die controle over mijzelf houden.
Deze foto is gemaakt in Oostenrijk in een of andere mega sportzaak,ik heb twee hoedjes opgehad ook nog in de kleur geel,vriend Arie vond deze geloof ik leuker staan dan de gele,dus speciaal voor Arie deze foto,hopelijk heb ik de juiste kleur gekozen?
Vandaag met onze gasten de Euromast bezocht,een rondje gedaan over de parkkade,er lagen grote marine schepen ,mariniers waren aan het abseilen,daarna wilden wij naar de Ark van Noach gaan deze ligt aan de entrepothaven maar daar stond een rij van hier naar keulen dus dat doen we van de week nog wel.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

7 september.

Lief dagboek.

Hieperdepiep hoera,broertje Rein is jarig dus het weekend feesten geblazen.

Om 8.30 uur hing ik aan de telefoon bij de polikliniek interne van het Ikazia ziekenhuis,Goedemorgen mag ik Dr.Ouwendijk spreken uhhh..............die is met vakantie,natuurlijk dat heb ik weer,hier wordt ik echt chagrijnig van en dat is dan nog rustig uitgeduid.

Op vakantie zei ik,ik had gisteren een bel afspraak om 16.15uur???????

Ja dat klopt,staat hier in de computer,wij gaan via zijn secretaresse contact te proberen krijgen met hem....en ja een kwartier later belt Dr.Ouwendijk zelf op dat er een mis communicatie is ontstaan dat ik gebeld had moeten worden door Dr de Herder vanuit het Erasmus mc om met mij een afspraak te maken.

Ik zei wel tegen hem dat mijn hartkleppen het binnenkort gaan begeven dat ik deze stress niet meer aan kan maar ook niet meer aan wil gaan ,dat de maat vol raakt het elastiekje de rek eruit gaat .....hij begreep het allemaal.

Hij gaf het adsvies om zelf ook even naar het Erasmus te bellen om een afspraak te maken met deze arts,zo gezegt zo gedaan nou dat heb ik geweten.

Bellen naar het Erasmus,ik kreeg een assistente aan de lijn en vroeg of ik een afspraak kon maken bij die dr,nou dat kon niet en het Ikazia heeft ook net over u gebeld en nou belt u ook al zelf u hebt nog al haast.........!!!!!!!!!!

Mijn bek vol tanden wist ik niets te zeggen,alleen u moest eens weten hoelang ik hier al mee onderweg bent,ze zei er wordt aangewerkt u moet wachten op een brief met een uitnodiging.

WACHTEN...................WACHTEN.....................WACHTEN dat is nog het enige woord dat in mijn geheugen gegrift staat,eigenlijk kan ik hier niet vrolijk meer van worden het maakt me heel boos en verdrietig wie ben ik dan eigenlijk wel in hun ogen toch hopelijk wel een mens,een mens ben ik ,daar ben ik van overtuigd maar met erg weinig waarde ik zou niet weten voor wat in ieder geval,negatief he dat ben ik ook ,dat wordt je wel na zo'n waardeloze periode.

Het enige positieve van het gesprek met dr.Ouwendijk was dat hij zei dat het Erasmus vol goede moed waren rondom mijn verdere behandeling.

Er zijn verschillende opties.1opereren,2 nucleaire soort chemo behandeling,3 medicijnen,of een combinatie van die drie?

Dus wachten maar weer,wachten,wachten en nog eens wachten.

Ik ben uitgeblust dood moe de tranen zitten erg hoog hoofdpijn ,pijn in mijn onderrug,en gewoon super chagrijnig,sorry voor mijn omgeving maar dat kan me eigenlijk ook weinig schelen,ik ben op dit moment egoistisch bedenk ik mij maar ik word ook niet anders behandeld.

Mart is nu met mijn vader naar schiphol om onze gasten op te halen ,dus ik hoop dat ik mij dan wat kan gaan ontspannen het weekend hebben we een leuk programma ,ik ga proberen weer mijn positieve kracht terug te krijgen maar...........

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

dodnderdag 6 september

Lief dagboek.

Dit is het eindresultaat van de meidenkast geworden,Vera is er helemaal weg van .

Alles is weer opgeruimd in huis,de verfspullen,de kwasten,lekker weer glad in huis.

Vandaag een dag zoals alle dagen,in mijn agenda staat 6 sept-16.15uur telefonische afspraak met dr.ouwendijk.

Het is nu bijna 20.00uur er heeft geen dr.ouwendijk gebeld,ik word gillend gek ik heb al heel wat telefoontjes gehad maar niet waar ik op zit te wachten.

Eigenlijk weet ik nu niet wat ik moet doen,morgen maar het ziekenhuis bellen en wel even mijn ongenoegen tonen dat dit toch geen stijl is!!!!!!!!!!!

Ik ben een mens met een paar sidderende hartkleppen,hoofdpijn en last van mijn onderrug stresssssssssssssss,ach hoe kan je het zo omschrijven.

Ik ga maar vroeg naar ben hopelijk heb ik morgen de juiste persoon vroeg te pakken ,en weet ik waar ik aan toe ben.

Als ik vanavond nog wat hoor,schrijf ik er nog wel even een stukje achteraan,maar ik ben bang dat ze mij vergeten zijn .

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Woensdag 5 september.

Lief dagboek.
Wat een dag gisteren, s'morgens eerst weer vroeg uit de veren om Vera naar school te brengen,daarna mijn vader assisteren met de "MEIDENKAST"in elkaar zetten.
Uiteindelijk hebben we de kast boven gekregen maar wel in tien onderdelen.
Hij staat nu geverfd en al te stralen in haar kamer.
Hopelijk morgen een foto op de blog dan kan iedereen hem bewonderen.
Ik moet alleen de planken nog versieren en oude kastrandjes op de kop zien te tikken.
De begrafenis van oma was heel plechtig,keurig allemaal verzorgd,het was een echt heel klein oud omaatje,ze was heel mooi om haar zo in herinnering te houden,de kinderen vonden dat ook.
Een nicht van Mart deed nog een levensloop vertellen hoe zij oma zag en wat zij van oma vond,zij sprak zoals het was heel goed.
Later was het een nichten en neven reuni ,en de ooms en tantes,want zo gaat het in het leven je ziet elkaar nooit maar met een begrafenis worden er altijd afspraken gemaakt!!!!!
We waren laat thuis,in de fille gestaan er was ergens een ongeluk gebeurd dus stressen toen we thuis kwamen want er moest naar de voetbal gegaan worden.
En we hadden met vrienden afgesproken dus geen tijd om te schrijven,en eigenlijk ook geen zin meer,lekker koffie gaan drinken.
Vandaag naar een crematie geweest van de buurman van mijn vader,deze man las ook iedere dag mijn blog en was er erg van onder de indruk,hoe ik schreef ,maar vooral is hij gaan denken over het geloof,hij vond het heel mooi dat ik op een gegeven moment schreef dat ik een parel in Gods hand ben,toen vroeg hij of hij dat ook kon wezen,heel bijzonder,een bijzonder mens.
Hij is overleden aan darmkanker en helemaal uitgezaaid,dan zit ik in dat crematorium met zoveel vragen,deze dag is al zo bijzonder,het is de verjaardag van mijn moeder zij had vandaag 65 jaar geworden ook zij had darmkanker het is allemaal zo......................oneerlijk!!!
Vanmiddag aan het verven gegaan de kast is white wash,heel gaaf om te zien,maar wat een werk,morgen lekker de kamertjes aan kant ruimen en schoonmaken klaar voor de logeerparty.
Vanavond kwam Jasper uit school,het was tegen half zes,we gingen gelijk aan tafel toen vertelde hij dat er een vriend bij school stond in zijn CIOS kostuum,ik zei doet dat pijn Jap,ja, eigenlijk wel had ik maar vorig schooljaar gelijk er goed tegen aan moeten gaan was zijn reaktie,oke dan weet je wat je nu te wachten staat,maar ook mij doet dat pijn ik had het hem zo gegunt ,ik heb er alle vertrouwen in dat het dit jaar gaat lukken.
Hij kwam net thuis van de voetbaltraining en mag zaterdag met het zesde meedoen.
Ik ga zo een weekmenu maken wat wij met de gasten gaan eten deze komende week,en even een plan waar we allemaal met de gasten heen kunnen gaan.
Het plan was om naar de euromast tegaan,de kinderdijk,scheveningen,de grienden,de stad en voor de rest weten wij het nog niet.
Lief dagboek morgen hoor ik de uitslag ,ik ben erg benieuwd wat er gaat gebeuren,morgen schrijf ik weer ,tot morgen liefs Marianne.

Maandag 3 september.

Lief dagboek.
Ja,prachtig is íe die meidenkast van Veer,gekocht op marktplaats en zaterdag avond wezen ophalen.
Alleen een grooooooooooooooot probleem,hoe komt deze kast boven te staan,hij past n.l niet door het raam,niet over detrap,niet via het dakterras ja,ik bedoel nee hij past dus niet.
Dus de zaag erin ,de bovenkap eraf gezaagd,de zijkant gesloopt,en de poten eraf getimmerd!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het lijkt nu een soort dieren verhuiskist en nu de kast maar weer in elkaar timmeren en lijmen.
Als hij in elkaar zit zal ik laten zien hoe deze kast er echt uit komt te zien.
Vandaag gaat het gelukkig beter met mij,ik lag gisteren avond vroeg in bed,en heb bijna klokje rond geslapen,mijn boek uitgelezen,echt een aanrader,knielen op een bed violen,van Jan siebelink.
Gisteren avond heeft Mart nog even met Roemenie getelefoneerd,zij hadden een mailtje gestuurd dat zij zich teveel voelde om bij ons te verblijven nu ik ziek ben,ze dachten dat rust mij beter zou doen,maar wij hebben geprobeerd ze uitteleggen dat wij het heel fijn vinden als ze komen,en dat ik toch niet overal mee meegaat.
Vera moet nu weer naar school en ik ben tussen de middag dan voor haar thuis om samen een boterham te eten.
En ik moet toch op mijzelf passen,alhoewel het bijzonder goed gaat wat betreft mijn conditie.
Geestelijk heb ik het soms zwaar te verduren,maar kop op schouders er onder en positief denken.
Dat is het motto van overleven,voor sommige mensen niet te begrijpen wat wij doorstaan, denken dat wij robots zijn ,soms denk ik wel eens kon iedereen maar eens een dag het onzekere gevoel van mij overnemen, en is zo'n uitslag verwerken!!!En voor de rest doe ik het zelf wel weeer dan, nou dan piepen sommige wel anders??????????
Soms is het leven zo oneerlijk,maar dat hoef ik niet te vertellen,dat is iedereen wel eens met mij denk ik,maar het is heel makkelijk om te oordelen als het gelukkig jouw deur voorbij gaat.
Ik gun dit niemand en hoop dat er gauw een einde aan deze situatie komt,zo'n einde als in een sprookje: En ze LEVEN nog LANG en GELUKKIG!!!!!!!!!!!!!!!!
Morgen gaan we onze oma begraven in de leeftijd van 101 jaar,we gaan met z'n vijven,de jongens hebben vandaag hun rooster opgehaald ziet er wel aardig uit geloof ik,hebben er ook wel weer zin in.
Maar morgen zijn ze vrij bijzonder verlof ,en Veer gaat een poosje naar school,dan haal ik haar in de loop van de ochtend weer op.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

zondag 2 september.

Lief dagboek.

Hieperdepiep hoera,onze vriendin is jarig vandaag,vanmiddag heeft vooral mijn man Rhoon,maar vooral het Ghijseland onveilig gemaakt,hij was vreeeeeeeeeeeeeeeselijkkkkkkkkkk druk???????????????????

Het was gezellig,vanmorgen dacht ik wel wat moet het worden vandaag ik voelde me alles behalve vrolijk,zeg maar gerust super verdrietig.

Het begon in de kerk,ik werd zachtjes genoemd,zo van er is een jong iemand hier in de wijkgemeente die deze week weer voor spannende uitslagen staat,ja dat ben ik,dan voel ik een steek van binnen en druipt het verdriet mijn hart binnen,daarna de voorbede ook zo tussen neus en lippen ons gezin en familie benoemen en bidden om kracht,de tranen stroomden over mijn wangen ik kon niet meer ophouden het leek wel of ik geen controle meer over mijn geest had.

Mijn lichaam was ijselijk koud al vanaf dat ik uit bed gekomen was ,ik trilde zo hevig dat ik dacht neer te vallen maar er was een hele stevige arm om mij heen,en een grote zakdoek nodig om mijn tranen te drogen.

Na afloop van de dienst kwamen heel veel mensen mij sterkte wensen voor deze week,toen ik thuis kwam was ik vreselijk moe,dat overvalt mij,naar mijn idee is dat pure stress die op deze manier mijn lichaam wil verlaten.

We hebben een lekkere wandeling gemaakt met Joep,en zijn toen naar Arie en Hilda gegaan.

Mart heeft de appeltaart gekeurd ,was een prima kwaliteit dat mag Arie meer doen,en verder is er enorm gelachen want er was een conferentier ingehuurd,LACHEN MAN??????????????????????

Ik ben hondsmoe en ga heel vroeg naar bed,ik voel mij heel naar in mijn hoofd,en deze week wordt een drukke week met veel emoties,de begrafenis van oma,een condoleance bezoek van een buurman van ons plein,de uitslag en de roemeense gasten.

Dus op tijd naar bed,lief dagboek tot morgen,liefs Marianne

1 september.

Lief dagboek.
Zo nu begint ons weekend,iedereen uitgewerkt,de zaterdag avond kan beginnen.
Mart en Jap zijn nu even op pad om een meidenkast te halen in Schiedam,gekocht van marktplaats heel handig dat internet.
Straks even bekijken of ik hem moet schilderen,misschien laten we hem grenen kleur maar misschien wordt hij white wash.
Ik vind dat heel leuk om te doen om meubels opteknappen,we zullen straks zien.
Gisteren avond op pad geweest voor een nieuw bankstel,maar de afmetingen zijn zeer kolossaal ,dus dat doen we niet.
We gaan maar eens kijken voor een hoekbank?????
Ik zag wel een leuke kartonnen doos daar heeft Veer vandaag al mijn beterschap kaarten ingedaan,zo'n 450 stuks ze heeft ze allemaal bekeken,en sommige voorgelezen.
Voor de rest heb ik vanmorgen eens lekker uitgeslapen,en lekker gelanterfant.
Morgen is onze vriendin jarig en gaan we op Rhoon de boel op stelten zetten,vanavond ook de ov-chip in orde maken,want per 1 oktober gaat de strippenkaart eruit dus dat moeten we nog wel even regelen.
Voor de rest geen nieuws,wel dat de kaart van Oma Mulder vandaag in de bus lag,heel netjes,eenvoudig zoals oma was.
Geen bloemen ,jammer want dat vind Veer erbij horen,al kon ze maar een bloem neerleggen.
Lief dagboek tot morgen,liefs Marianne.