Lief Dagboek
Vanmorgen top gewassen op bed en drie kwartier uit bed heerlijk ik kon mijn geluk niet op
Maar de koorts sloeg toe balen 38.4 en er werd toch besloten een bloedtransfusie te doen twee zakken maar helaas bij een zak steeg de temp naar 37.8 en raakte ik in paniek .
Ik vroeg om paracetemol maar kreeg het niet
Waardeloos mijn lichaam moest het zelf doen ja hoor natuurlijk .
Ik voelde het als onbegrip.
Tranen heb ik gehuild angst gevoeld en voor morgen staat op het programma dat de pijn pomp wordt stil gezet en de cath eruit dan hoop ik dat de koorts gaat zakken .
Verder doe ik het prima alles volgens het boekje ik heb een schat van een broeder en die heeft me gerust gesteld dat het hartstikke goed gaat en dat dit ook bij het herstel hoort hij heeft me vol gepropt met medicijnen en ik heb lekker liggen slapen voel me iets beter dat wel ben vreselijk moe maar het herstel is aangebroken
Dikke knuffel voor jullie allemaal
Dit is het verhaal wat Marianne zelf geschreven heeft naar ons als gezin, en ik vond het zo treffend dat ik het ook plaats op haar blog ( met medeweten natuurlijk )
Gegroet, Martin
2 opmerkingen:
Wat fijn dat je dit zelf kan verwoorden en aangeven hoe je je voelt. Het zijn pieken en dalen Marianne, een lange weg te gaan. Maar het komt goed. Dikke knuffel, sterkte en beterschap. Cees en Lia ��
Ik denk aan jullie allemaal, heel veel liefs en sterkte❤️❤️❤️❤️❤️
Een reactie posten