dinsdag 29 augustus 2017

Dinsdag 29 augustus 2017.

Lief dagboek .

Twee zware dagen van slapeloze nachten onrust paniek en verdriet liggen er achter mij .
De pijn is draaglijk maar niet kunnen slapen is verschrikkelijk niet weten hoe je moet liggen in bed .
Hele nachten oplopen Mart wakker maken samen het verdriet delen maar zo intens ............
De drukte van bezoek kan ik dus gewoon niet aan het duizelt me mijn hoofd gonsd en bonsd .
Gisteren is mijn huisarts geweest en heeft mij uitgelegd hoe hij denkt dat ik de slaap niet kan vatten .
Toelevend na de uitslag slecht nieuws toen een vervolg gesprek met de opties ga ik dat wel of niet doen opereren ja of nee .
En dan na over de streep te zijn getrokken op de wachtlijst komen te staan en het wachten kan beginnen .
10 weken van stress me er doorheen sleuren sterk zijn leuke dingen doen lunchen naar de film uit eten genieten van alles dubbel en dwars .
De dag van opname de dag van opereren iets waar ik me met hand en tand tegen deed verzetten maar wist dat het de enige goede optie was .
En dan daarna mijn ogen weer openen en denken aan herstel hoe zwaar hoe intens .
Dat gaat niet allemaal vanzelf daar heb ik een klein hulp middel bij nodig .
Vannacht met een half slaaptabl de nacht ingegaan ........ En geslapen tot 4 uur plassen en lekker verder tot 6 uur een paracetemol omdat de wond aan alle kanten steekt en trekt en hoppa tot 8.45 uur geslapen wat een feest zeg .
Ik voelde mij vandaag echt weer een beetje de oude een goede nachtrust doet wonderen .
Hopelijk kan ik vannacht weer de rust vinden maar wel met ondersteuning jammer dan .
Liefs Marianne

zondag 27 augustus 2017

Zondag 27 augustus 2017.

Lief dagboek .

Even een bericht hoe het zo gaat deze dagen thuis.
Iedere dag een stapje beter maar er staat zes weken voor om weer volledig te herstellen.
Ik ben uit het ziekenhuis gekomen met zeker 4lt vocht in mijn lichaam handen benen en voeten maar ook rondom de operatie wond.
Ik neem heel veel rust en leef op veel paracetemol en niet te vergeten een kuur tegen een blaasontsteking.
Iedere nacht moet ik minstens 6/7x mijn bed uit om te plassen heel vermoeiend dus .
Maar ik plas dus ook liters .
Het eten gaat ook weer beter smaken gelukkig de ontlasting is ook weer op gang al met al positieve berichten .
Ik ben blij dat alles achter de rug is en dat het herstel begonnen is .
Ik ben met een laag hb het ziekenhuis verlaten heb daar een zakje bloed voor gekregen maar voel me nog steeds licht in mijn hoofd .
Morgen de huisarts maar eens bellen om advies en dinsdag urine na laten kijken of de blaasontsteking is verdwenen .
Ik word super goed verzorgd door Mart en de kinderen met veel geduld en rust moet het goed komen
Maanden van onzekerheid angst moeilijke beslissingen nemen daar is een eind aan gekomen de operatie achter de rug nu vooruit kijken .
Op maandag 4 september moet ik voor controle spannend maar zoals het er nu uit ziet ga ik deze controle positief tegemoet.
Het bidden was zwaar maar iedereen deed mee maar op de operatietafel kon ik het weer doodsbang om God roepend .
Hij stond me bij en nog steeds voel ik me gedragen door Hem .
Liefs Marianne

woensdag 23 augustus 2017

Dag 6




                                                       Lief dagboek,

Ze is weer thuis!
Het was nog even spannend maar....... vanmorgen het bericht gekregen dat de artsen er goede hoop in hebben en denken dat ze thuis beter zal herstellen. Ze moest nog wel even iets heerlijk zoutigs drinken omdat het zoutgehalte toch iets te laag was, verder de brief met alle recepten die we moesten ophalen en de ontslag brief voor de huisarts. Snel regelen dus. Bob heeft de vlag opgehangen met welkom thuis en ik heb rondje Charlois gedaan met de apotheek, huisarts en uiteraard wat lekkers om het te vieren.

We vinden het heel belangrijk dat ze genoeg rust heeft, het is dus niet de bedoeling dat er zomaar bezoek komt ook niet om even om het hoekje kijken. Rust is heel belangrijk nu en we doen nog steeds de afspraken via mij.

Liefs Veer

dinsdag 22 augustus 2017

Dag 5




                                                          Lief dagboek,


Een quote die m'n moeder pas op Facebook heeft gezet net als zovele, we hebben als gezin gemerkt dat wij er inderdaad niet alleen voor staan. Het is soms moeilijk dat weten wij ook, maar de lieve kaarten en alle berichten doen ons goed.

Vandaag te horen gekregen dat ze misschien wel eerder naar huis mag, de dokters gaan morgen kijken naar of er infectiegevaren zijn en als dat niet het geval is dan mag ze naar huis... Een hele shock voor ons, het is fijn om haar weer thuis te hebben, maar we praten nu over 4 dagen na de operatie, is dat niet te snel? Ik vraag het mij af.

Morgen zullen we weer schrijven als er nieuws is en wat de plannen zijn.

Liefs Veer

maandag 21 augustus 2017



Lief Dagboek

Dag 4

Mijn angst werd bewaarheid , de pijnpomp ging eraf en ik zou morfine krijgen !!!
Nu heb ik daar een hele slechte ervaring met een aantal jaren geleden met allemaal
ridders en enge mannen met slechte maskers, kan het niet anders !

Nee dus...

 Dus de pomp eraf en morfine pillen na twee tellen mijn ogen dicht doen gelijk weer
enge beelden dus ik kan er echt niet tegen

Dus uiteindelijk wordt er toch maar gekeken om andere pijn stilling te geven want dit wordt het niet.
Wel vanavond een poosje naast bed gezeten met al mijn wanhoop en angst voor de nacht, een lieve zuster erbij gehaald en die gaat het in de gaten houden en proberen de juiste pijnmedicatie te
zoeken want met pijn in een ziekenhuis moet toch niet mogen.
En toch is iedereen in het ziekenhuis heel tevreden hoe ik het doe en eigenlijk is het
ook wel zo , maar ik kan gewoon niet uit de voeten, het is maar een paar dagen
geleden dat ik geopereerd ben dus wat wil ik nu want mijn lijf is topsport aan het doen.
Al met al was dit een dag waar ik heel erg tegen op zag en nu dit geschreven wordt lig ik te slapen.
Dus hopelijk morgen een betere dag.

Gegroet, Martin

zondag 20 augustus 2017





Lief Dagboek

Dag drie 20 augustus



Vanmorgen top gewassen op bed en drie kwartier uit bed heerlijk ik kon mijn geluk niet op😜
Maar de koorts sloeg toe balen 38.4 en er werd toch besloten een bloedtransfusie te doen twee zakken maar helaas bij een zak steeg de temp naar 37.8 en raakte ik in paniek .
Ik vroeg om paracetemol  maar kreeg het niet 😱
Waardeloos mijn lichaam moest het zelf doen ja hoor natuurlijk .
Ik voelde het als onbegrip.
Tranen heb ik gehuild angst gevoeld en voor morgen staat op het programma dat de pijn pomp wordt stil gezet en de cath eruit dan hoop ik dat de koorts gaat zakken .
Verder doe ik het prima alles volgens het boekje ik heb een schat van een broeder en die heeft me gerust gesteld dat het hartstikke goed gaat en dat dit ook bij het herstel hoort hij heeft me vol gepropt met medicijnen en ik heb lekker liggen slapen voel me iets beter dat wel ben vreselijk moe maar het herstel is aangebroken 😔
Dikke knuffel voor jullie allemaal 😴😴


Dit is het verhaal wat Marianne zelf geschreven heeft naar ons als gezin, en ik vond het zo treffend dat ik het ook plaats op haar blog ( met medeweten natuurlijk )

Gegroet, Martin

zaterdag 19 augustus 2017

Dag 2...


                                                                 Lief dagboek,

Zo ligt ze er dan bij, vanmorgen mocht ze van de kleine IC naar de 'gewone afdeling'. Ze heeft veel problemen gehad met de bloeddruk en heeft veel vocht toegediend gekregen, de pijn valt mee gelukkig doet dit keer de pijnpomp goed zijn werk. Het HB-gehalte is erg laag 4.5
Het infuus heeft zitten ontsteken en is dus opnieuw geprikt. De bloeddruk is nu stabiel maar helaas wel koorts 38,2. Ze krijgt nu paracetamol erbij en ze moet echt de rust houden.

Vanmorgen zijn pa Rein en Mark geweest en in de avond alle kinderen. Ze was heel moe maar heel blij ons allemaal even gezien te hebben.

Verdere updates volgen!

Liefs Veer


donderdag 10 augustus 2017

Donderdag 10 augustus 2017

Lief dagboek .

Eindelijk komt er een eind aan het wachten ,donderdag 17 augustus word ik om 13.30 uur in het Erasmus mc verwacht ,en vrijdag word ik geopereerd .
Spannend dat wordt het zeker maar ik ga ervoor .......
Ik probeer mijn blog vanuit het ziekenhuis te schrijven als ik het aankan en anders zal Vera of Mart iedereen op de hoogte houden .
Ik kreeg vandaag een mooi dagboek en mijn oog viel op dit

Vertrouw erop dat God jou vasthoudt,
zelfs wanneer jij Hem loslaat .
Zijn trouw is niet afhankelijk van de jouwe.
Zijn werk borduurt niet voort op het jouwe.
Zijn liefde is niet het gevolg van de jouwe .
Je vlammetje kan flakkeren,
maar zal niet doven.
Er komt geen einde aan Gods liefde voor jou .
Nooit

Liefs Marianne