Dinsdag 18 april 2017.

Lief dagboek.

Wij zijn het weekend van 10 april uit geweest met onze kinderen.

We hadden een prachtig warm weekend en hebben met volle teugen kunnen genieten.

Het was onze trouwdag en waren erg dankbaar dat we dit met elkaar konden vieren dat wij dertig jaar getrouwd zijn.

Met zijn zessen naar Eindhoven lekker kunnen wandelen en bowlen en midgetgolfen.

Ik voel me al een behoorlijke tijd heel goed ik durf het bijna niet meer te geloven maar het is echt zo.

Donderdag begin ik met urine verzamelen en vrijdag ga ik weer de scan in bloed prikken en urine inleveren.

Ik hoop dat de uitslagen laten zien hoe ik me ook werkelijk voel goed ..........

Op 4 mei krijg ik de uitslagen dat wordt een spannende ochtend ook vieren we feest samen met Dr de Herder en de assistentes zorg ik voor taart zoals beloofd om mijn 10 jarig ziek zijn te vieren.

Dit klinkt natuurlijk heel raar bizar of hoe je het ook wil noemen maar 7 mei 2007 ben ik geopereerd met de kennis van toen hoopten we op 5 jaar .

We zijn 10 jaar verder met vele ups en downs angst verdriet pijn moedeloosheid maar ook kracht en blijdschap vast houdend aan mijn geloof dat ook heel erg gewankeld heeft klim ik weer uit het zware dal en kijk ik vooruit met mijn lieverds om mij heen plannen makend voor vakanties en vele leuke uitjes een trouwerij in het vooruitzicht van onze lieve vrienden Marian en Bert.

Wat is het leven toch nog prachtig en hopen dat de uitslag ook die boost verder omhoog geeft.

Lieve mensen blijf bidden voor mij omdat ik dat soms heel moeilijk vind .

Liefs Marianne