Het is alweer 5 weken na de vijfde luthetium behandeling.
Het is een periode van ups en downs geweest van heel moe misselijk tot energiek vol levenslust tot boos en opstandig tot heel verdrietig.
Bossen haar ben ik verloren doodeng maar kracht overwint weer en ik krabbel weer op kijk uit naar een weekje vakantie maar zie op tegen de volgende behandeling.
Maandag moet ik naar de Daniel voor bloed prikken ben ontzettend benieuwd hoe ik ervoor sta.
Dan zal ik ook horen wanneer de volgende behandeling zal plaats vinden hopelijk na de vakantie van ons .
Afgelopen maandag ben ik samen met Rein naar het UWV geweest voor een WIA aanvraag nu dacht iedereen in mijn omgeving daar heel simpel over dat is een duidelijk verhaal van jou ..........
Het gesprek met een verzekeringsarts begon met een vragen vuur wat ik nog kan wat ik nog in het huishouden doe mijn boodschappen of ik hobby's heb hoelang ik nog te leven heb hoelang ik met de diarree op toilet zit maar mijn ziektebeeld zei hem niets de luthetium behandeling zei hem niets dat heeft mijn lieve broer maar uitgelegd aan deze intelligente arts.
U heeft wel wat uitzaaiingen hoe ervaart u deze ziekte ik heb mijn verhaal gedaan met gekromde tenen ik werd heel verdrietig maar dacht nu niet huilen dat is deze joker niet waard.
Hij ging wat op een formulier zitten noteren en vroeg aan mij of hij mijn behandelend arts mocht bellen voor informatie over mijn prognose ik zei ga u gang en heb het formulier ondertekent .
Ik kan u verder nog niets zeggen over 4 weken hoort u van mij en dan verwijs ik u door naar een arbeidsdeskundige.
Wat zou ik nog kunnen doen ................
Kanker door je lichaam uitgezaaid pijn vermoeidheid zwakte maar met een lach op mijn gezicht denk ik zou ik nog 1 avondje kunnen werken want wat denkt zo'n arts wel niet dat ik de boel fraudeer!!!!!!!!!!!!
Ik stapte bij Rein de auto in die zei enkel maar wat een kut beroep.........en een enkele traan liep er over mijn wang.
We zijn samen op Katendrecht een broodje gaan eten het voelde goed zo samen.
De rest van de week ben ik helemaal out geweest doodmoe en heel verdrietig boos en opstandig waarom heb ik me van de week vaak afgevraagd waarom word ik zo gestraft.
Morgen ben ik jarig ik vier het niet ik heb er geen behoefte aan ik kan niet de puf opbrengen om leuk rond te rennen met koffie ik heb meer behoefte aan rust heerlijk ........................rust.
Sávonds gaan we met de kinderen ergens een hapje eten hopelijk gaat dat goed en kan ik ervan genieten.
Liefs Marianne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten