Oh oh wat een periode heb ik weer achter de rug een periode van vallen en opstaan van huilen en lachen van pijn en minder pijn van vechtlust en overgave van sportief en fit naar futloos en ga zo maar door.
Wat een ziekte proces woekert zich in mijn lichaam ik voel de energie langzaam zachtjes uit mijn lichaam vloeien niet opgeven zeg ik iedere dag tegen mijzelf maar soms zakt de moed in mijn schoenen hoe gaat dit verder en waar eindigt dit ..........waar dit eindigt weet ik wel maar hoe???
Voor mijn gezin blijf ik die doorzettende vechtende niet zeurende positieve moeder en vrouw maar het begint me op te breken iedere keer weer iedere morgen wakker worden met gevoel van wat gaat het deze dag worden ....
Bij Belife ben ik klaar met trainen op zich heb ik dat heel goed afgesloten een zware sport periode met redelijk succes ik blijf daar nog twee maal per week trainen maar de laatste twee weken gaat ook dat heel moeizaam dit komt vooral omdat ik zoveel diarree heb dat mijn krachten behoorlijk afnemen.
Ik had gehoopt en gedacht dat deze training mijn gezondheid ten goede zou komen dat ik daar veel positiviteit energie en doorzettingsvermogen uit kon halen dat is de eerste periode ook gebeurd maar nu ben ik weer bij af.
Mijn leven gaat op de automatische piloot ik doe alles maar alles op een super trage modus met veel rust punten en soms word ik daar super onrustig van opstandig en verdrietig.
Mijn gewicht blijft laag ik val niet meer af omdat ik iedere dag bij voeding drink dat gaat best aardig maar ook dat ontploft soms in die zieke buik en voelt dan vreselijk en dan maar blijven eten ik denk soms dat mijn leven enkel en alleen nog maar uit eten bestaat en wegen .
Het nieuwe jaar komt eraan en ik ben heel bang voor het jaar dat komen gaat .
Al ruim een jaar in de ziektewet soms het gevoel hebben helemaal vergeten te zijn door al mijn collega's en dan valt er ineens een kaartje op de deurmat of er wordt een boeket bloemen gebracht maar het gevoel hebben straks nooit meer te kunnen werken werk dat zo dicht in mijn hart zit dat is intens verdrietig.
Allerlei papieren moet ik invullen ik wacht alles maar af.
Ik heb weer een stukje geschreven niet heel gezellig om te lezen maar zoals ik mij voel .
Ik wens iedereen fijne feestdagen en een mooi maar vooral gezond 2016.
Liefs Marianne
2 opmerkingen:
Met angst en beven het nieuwe jaar tegemoet ! maar we proberen eerst de Kerstdagen tot een paar mooie dagen te maken.
En blijven hopen en vechten he.
Martin
Lieve Marianne, je bent een sterk mens en ongelofelijke vechter ook al is het heel zwaar voor je..
Ik wens jou en je gezin een fijne kerst met veel liefde en een voorspoedig en hoopvol 2016.
Veel liefs,
Tineke Rivera
Een reactie posten