Mijn gedachten loslaten heeft deze week erg lang geduurd.
Tussen hoop en vrees leefde ik ........ een uitslag waar ik deze keer echt geen raad mee wist.
Bang voor de toekomst dat ben ik al 8 jaar maar toch wist ik mezelf iedere keer weer te herpakken.
Positief hoop geloof dat waren de kern woorden van overeind blijven maar die woorden zijn ontzettend ver weg.
De pijn de onzekerheid de angst de toekomst dat spookt iedere minuut door mijn hoofd.
Deze week in Ouddorp kon ik ook de rust niet vinden samen met Mart gehuild al lopend over het strand waar ik dit woord op het zand schreef.
ZWAAR.....................
Zo voelt het op dit moment 4 maanden wachten maar deze week kreeg ik de afspraken binnen en hebben ze mij toch op 3 maanden gezet.
Dus 12 en 13 oktober ga ik de onderzoeken krijgen ct scan bloed prikken urine verzamelen en laxeren daarna 2 of 3 uur de srs scan.
Verder gaat het leven voor iedereen gewoon door zo ook voor Jasper en Anne zij zijn druk hun huis aan het in richten en gaan eind van deze maand samen wonen .
Erg leuk maar ik merk aan Jap dat hij het toch moeilijk vind om mij achter te laten het heeft ook wel wat met hem gedaan de uitslag hij was erbij dan komt het dubbel zo hard binnen .
Maar op eigen benen verder gaan hoort erbij en het is goed.
Mart heeft nog lekker twee weken vrij en daar gaan we hopelijk nog van genieten.
Nog heerlijk naar Arcen en naar Texel samen.
Liefs Marianne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten