De vakantie zit erop maar de hersenspinsels blijven gaan.
Er zijn zoveel vragen wat moet ik als eerste gaan regelen en wat moet ik regelen.
Zorgen maar de strijd niet opgeven !!!!!
Leven zo dusdanig dat we blijven knokken genieten lachen huilen maar blijven volhouden,
Gelukkig met heel veel lieve mensen om ons heen.
En toch kunnen we ons zo alleen voelen.
We gaan ervoor samen naar de bunker lekker een bak koffie....
Het is 4 jaar geleden dat ik de eerste behandeling kreeg Rein ging mee bracht me weg een dolletje met de artsen en verpleegkundigen niet altijd even gewaardeerd zaten we samen te giechelen om de reacties de vierde behandeling mij huilend achter latend omdat ik al helemaal op was van de vorige drie behandelingen.
Toch moet ik alles op orde krijgen in mijn hoofd voor mezelf opschrijven wat belangrijk is.
Genieten ................maar dat is heel moeilijk als de energie er weinig nog is.
Toch ben en blijf ik een vechter hopelijk met een goed resultaat.
Ik heb nog geen bericht uit het ziekenhuis dus nog even afwachten maar.
We zijn even een weekje in Drenthe geweest Vera en Hanna hebben zich best vermaakt ondanks het mindere weer.
Mart en ik hebben lekker gelezen gewandeld en geprobeerd rust in onze hoofden te krijgen.
Maar tot op de dag van vandaag lukt dat niet..............................
Liefs Marianne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten