Twee weken van onrust van beslissingen nemen van verdriet van boosheid van teleurstellingen van angst van pijn van verwardheid van......
Twee avonden heb ik geprobeerd te werken maar de moeheid was te extreem waardoor mijn lichaam mij in de steek liet mijn geest er nog niet aan toe wilde geven maar uiteindelijk de knoop werd doorgehakt ziek melden Marian dat is het beste.
Wat was dat vreselijk huilend ben ik mijn laatste avond doorgeworsteld samen met collega's het gewoon niet begrijpen dat dit de beste oplossing is voor dit moment.
De eerste week heb ik veel gehuild me opgesloten in huis gordijnen dicht op de bank zielig met mezelf boos opstandig zo ontzettend in de steek gelaten door mijn lichaam nee door die klote ziekte KANKER.
Vrijdag werd ik gebeld door het ziekenhuis of ik maandag 13 oktober vrij kan maken voor een ct scan bloed prikken urine verzamelen en een nucleaire injectie en s middags laxeren.
En dinsdag 14 oktober ga ik de srs scan in voor een paar uur.
Op 28 oktober hoor ik dan wat en wanneer er wat gaat gebeuren.
Het is een heel spannende tijd maar ik heb me weer hervat en zie alles weer positief tegemoet.
Vorige week heb ik een prachtig boeket bloemen van mijn werkgever gekregen en zo af en toe vallen er kaartjes binnen van lieve collega's.
Ik ben wel plannen aan het maken wat ik allemaal graag nog wil doen want het leven is tekort denk ik......
Liefs Marianne
