lief dagboek.
42 maanden na de luthetium therapie zit ik voor controle in het ziekenhuis te wachten voor de ct scan.
Doodmoe vol angst uitgeblust samen met mijn vijftien jarige dochter af en toe een grap wachten tot ik naar binnen wordt geroepen er is een scan apparaat kapot dus de wachtkamer zit behoorlijk vol maar het is inmiddels bijna een uur en ik ben nuchter hoelang wachten.....ja mevrouw we doen ons best.
Nou dat hoort niemand mij zeggen dat jullie niet je best doen maar ik val bijna om.
Eerst bij de lu-nursus geweest wegen 3 kilo afgevallen bloeddruk te hoog uitgeblust maar nog wel aan het werk nog twee dagen zeg ik dan heb ik vakantie en geen puf meer een koffer in te pakken.
Ik moet ook niet aan vakantie denken zoals ik dat altijd wel heb kunnen doen maar vind dat heel moeilijk om uit te leggen ik draai erom heen .
Ben ook naar mijzelf toe niet eerlijk ga veel te ver over mijn grenzen heen mijn lichaam protesteert al langere tijd en toch blijf ik doorgaan.
Met een lach zeker dat gaat vanzelf maar soms(geregeld)huil ik lopen de tranen over mijn wangen hoe lang hou ik dit tempo nog vol hoe lang mag ik nog leven een leven dat zinvol is zonder pijn zonder moeheid zonder vrees .
Vrij snel werd ik geroepen ze dachten voordat die mw omvalt en dan gebeurt het weer heeft u al eens een scan gehad ik word er razend om nu was ik het zat wat denken jullie nou eigenlijk jullie kunnen precies zien wat ik mankeer en waarom ik hier kom dus kom op zeg.
Mw dat is een standaard vraag nou dan gaan jullie daar maar eens over nadenken maar ik geef geen antwoord hier meer op klaar.
Trouwens moet ik nog contrast drinken moet deze mw nog drinken oh ja sorry tsjonge tsjonge dus op de tafel/bed van de scan klots klots twee glazen zooi naar binnen werken oh wat voel je je dan een bekeken persoon.
De scan duurt 10 minuten en nu wachten op de uitslag op 18 augustus weten we meer.
Deze foto is gemaakt in de sportschool sinds vorige week ben ik met Veer gestart met een fiets programma voor ontspanning maar ook om te trainen iedereen zal nu wel denken die is niet goed zeg denk allemaal maar lekker ik doe het toch...............................
Wordt vervolgt...............
Twee weken geleden zongen wij in de kerk dit lied en dat houd mij deze weken ook behoorlijk op de been heel mooi heel toepasselijk voor deze tijd.
Lied 416.
Ga met God en Hij zal met je zijn,
jou nabij op al je wegen
met zijn raad en troost en zegen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn;
bij gevaar,in bange tijden,
over jou zijn vleugels spreiden.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
Liefs Marianne
1 opmerking:
Dag Marianne,
Je kent me niet, maar ik volg je blog al een tijdje en je leven heeft mij geraakt. Ik wil alleen tegen je zeggen dat ik iedere dag voor je bid, voor de nabijheid, kracht en troost van God. Zelf heb ik sinds 2 jaar kanker dus ik weet een klein beetje waar je doorheen gaat. Als ik 's nachts niet slapen kan bid ik voor je, ik hoop dat je dat niet erg vind maar ik denk dat je dat goed kan gebruiken. Ook al kennen wij elkaar niet, God kent ons wel!
En ik hoop heel erg dat de vrede van God jou angsten zal verdrijven. Hij weet alles.....uiteindelijk heeft hij de regie over ons leven zelfs al snappen we zoveel dingen niet, en zelfs al vinden wij het vanuit ons gezichtspunt oneerlijk en is daar het grote waarom....Jezus heeft hierom geleden en daardoor de weg vrijgemaakt niet alleen naar de Vader maar ook om ons in dit leven Zijn vrede te geven, juist in moeilijke omstandigheden.
Je gaat op vakantie ik hoop dat je wonder boven wonder kunt genieten van die tijd en je kracht ontvangt in je lichaam en geest.
Hartelijke groeten,
Tiny Eman
Houten
Een reactie posten