Vrijdag 11 februari 2011.

Lief dagboek.

Zo hier ben ik,uit een diep dal klimmend,ik ben heel diep gegaan.

Ik heb naar die vierde kuur toegeleefd met veel angsten ben ik er aan begonnen ,ik zag er vreselijk tegen op en stortte in mekaar toen ik thuis kwam,het hele weekend heb ik veel geslapen en gehuild gewoon van intense moeheid.

Wat kan een mens diep gaan,zo diep dat je het echt ondanks mijn God die mij overal door heen sleept nu ook geen grip op mij had.........of toch wel want ik moest eerst heel diep gaan om er zeker weer sterker uit te komen.

Ik hoop zo sterk dat ik nog heel veel jaartjes mag krijgen in de wetenschap dat deze kuren niet voor niets geweest zijn,en dat de kanker stil blijft staan.

De eerste week heb ik veel gelegen,geslapen,gehangen,gelezen gewoon lekker helemaal niets gedaan,me laten verwennen,mijn vader heeft de hond uitgelaten,Veer naar school gebracht,boodschappen gedaan,ik ben verwent met heel veel post,veel lieve kaarten,mailtjes ,veel bloemen een heerlijke ananas werd bezorgt ,telefoontjes,teveel om optenoemen.

Ik ben ook door mijn collega's niet vergeten,een prachtig bloemstuk kreeg ik,heel ontroerend.

Deze week voel ik mij aansterken,ik hol de trap weer op zonder bovenaan te staan hijgen,ik heb overal weer zin in,ik slaap nog wel veel,neem mijn rust en kijk heel erg naar de vakantie uit.

Ik ga maandag een avondje werken kijken hoe of dat gaat,mis de mensjes weer ,het gaat weer kriebelen dat is een goed teken.

De wil is er nu de conditie nog we zijn met z'n vijven begreep ik dus dat moet goed gaan.

Woensdag 23 februari moet ik voor controle naar het ziekenhuis,in maart ergens voor een scan en op 4 april naar dr.Kwekkeboom om alles te bespreken daar ben ik erg nieuwsgierig naar.

Dr.Kwekkeboom heeft zich ook over alle scans gebogen,hoe dat nu uiteindelijk zat met die plek in mijn borst,hij was degene die heeft gezegt dat deze plek er al vanaf 2007 moet zitten.

Ik ga een heerlijk weekend tegemoet,de kinderen moeten allemaal sporten en ik .............geniet van al het mooie,maar vooral van mijn geweldige gezin.

Lief dagboek

liefs Marianne.