vrijdag 24 september 2010

vrijdag 24 september 2010.


Lief dagboek.
Vandaag voor controles naar het ziekenhuis geweest,samen met mijn vriendin Ing.
Eerst moest zij even bloedprikken,zij zit op dit moment ook niet zo goed in haar vel,we beuren mekaar op,luisteren naar elkaars verhaal en maken er een gezellige ochtend van.
Om 10.00uur werd ik verwacht op de afdeling nucleaire geneeskunde,we waren natuurlijk lekker op tijd dus al wachtend al heel wat bijgebept(is dat wel een nederlands woord) ha,ha.
Toen naar binnen geroepen,Ing mee op de weegschaal aangekleed met schoenen aan 63 kg ,bloeddruk 155/90 pols 66 ,5 buisjes bloed en heeeeeeeeeel veeeeel vragen.
Nu ik even terug lees,Ing ging niet mee op de weegschaal hoor!!!!!!!!!!!!!
Oh ja ook nog in een potje piesen natuurlijk.
Voor de rest vragen over hoe de eerste kuur zo verlopen was,ik heb alles vertelt van veel slapen,een geestelijke dip,een bacteriele infectie in mijn gezicht,tot vreselijk haaruitval,pijnlijke buik,maar bovenal dat ik gewoon heel hard en veel werk.
Verbazingwekkend vonden zij,dat ik dat kon,ik doe dat dan een beetje lachend af nou gewoon doorgaan.
Achteraf moet ik dan ook wel om mijzelf lachen,niet iedereen is gelukkig hetzelfde.
Voor de rest vroeg ik om vitaminen tabletten of iets dergelijks om mijn haar wat geestelijke bijstand te geven,maar daar moest ikzelf maar voor zorgen.
Het was wel zo dat ik nu in de slechtste week heb gezeten wat betreft mijn algehele toestand ,de vierde week na de kuur is je bloed op zijn zwakst en heb je last van de meeste haaruitval,na deze week moet het weer berg opwaarts gaan tot dat de volgende kuur er weer aankomt.
Nou in mijn belevenis zit ik alweer hoog op de mount everest en kan ik het allemaal weer aan.
De tweede week was geestelijk heel zwaar,maar nu kijk ik uit naar de volgende oproep,ik moet 8 oktober nog bloed prikken die twee van vandaag met de 8ste vergelijken ze en daarna vind de volgende behandeling plaats.
Dat wordt als alles ,meezit de eerste week van November dan,al met al wordt het wel Maart 2011 als ik met deze behandeling klaar ben.
Na alles besproken te hebben en ik ook nog gevraagt heb hoe het nu met de tumor zat in mijn borstholte waar ik nog nooit eerder van gehoort had,daar ga ik over gebelt worden door dr.v. Vliet ,want daar konden zij mij geen antwoord op geven .
Dat zou vanmiddag nog kunnen,ik wacht het maar af ,kwamen we op de gang een bekende tegen, van de voor mij eerste kuur en voor hem de vierde.
Dat was een warme begroeting en even wederzijds vertelt hoe het ging,samen met zijn vrouw waren ze mij op mijn blog aan het zoeken ,maar dat was niet gelukt,hopelijk gaat dat nu wel lukken en kunnen we mekaar op de hoogte houden via de mail.
Daarna lekker de stad in op weg naar een bak koffie en nog heel veel te vertellen.
Om half vier beldde dr.v. Vliet wat mijn vraag was,hoelang ik ongeveer die uitzaaiing of tumor in de borstholte heb zitten ?
In Maart ben ik de scan ingeweest voor mijn onderbuik en in Juli voor mijn onder en bovenbuik.
Dus uit de scan van Juli bleek er een uitzaaiing naar deLymfeklieren achter de borstholte te lopen die nog niet eerder gezien was.
Mijn longen zijn verder schoon zo meldde zij,dat hoop ik dan maar.
Verder meldde zij dat de volgende kuur gepland staat op 14 oktober als de bloed uitslagen goed zijn.
Fijn zo voor de herfstvakantie ,Veer kan dan lekker gaan logeren en ik weer in afzondering leven .
Maar als ik nog vragen had mocht ik altijd bellen,ik moest er niet mee rond blijven lopen,een sympathiek mens,een menselijke dokter...............
Liefs Marianne

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik hoop en wens je toe dat je geen terugval hebt en je je goed mag blijven voelen tot de volgende kuur (en als het zou kunnen, daarna ook). Het verbaast mij niets dat de doktoren het verbazend vinden dat je zo hard werkt. Ik denk dat iedereen dat vindt, maar .... doe s.v.p. voorzichtig en vraag niet teveel van jezelf. Geestelijk zal het misschien een oppepper geven, maar lichamelijk moet je het ook aan kunnen en het moet je niet achterop brengen.
Fijn dat het gesprek met de dokter over de uitzaaiingen in je borstholte op een begripvolle manier kon plaatsvinden en ... dat je longen schoon zijn!
Alvast sterkte voor de volgende kuur en ik ken Inge wel niet maar wens haar ook veel sterkte!
Ik leef met jullie mee.
Groetjes,
Riny

Anoniem zei

Hallo Marianne,
Eindelijk weer een keer je blog gelezen. Super zoals je samen met Ing die dag hebt aangepakt en doorgemaakt.
Ja het blijven spannende dagen al die momenten en al die vragen die je wilt stellen en vooral niets vergeten.
We kunnen alleen maar voor je blijven bidden,hopen en wensen dat de medicatie datgene doet wat ervan wordt verwacht. En dat jij met je hele gezin het op kan blijven brengen om positief te blijven en door te gaan.
Ook al kan dat heus wel eens anders zijn hoor.
Dat weet ik als geen ander.
Ik hoop en wens je toe.
Ik stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God,
Want in zijn hand ligt heel mijn levens lot,
Hem heb ik lief, zijn vrede woont in mij
'k Zie naar hem op en weet hij is mij steeds nabij.
Dat gaat ook steeds door mij heen, als het weer eens tegen zit.
Dikke knuffel en ik hoop weer een keer bij jouw een bakkie te komen doen.
Lia