zondag 29 augustus 2010

zondag 29 augustus 2010.


Lief Dagboek.
Dit mag dus helemaal niet!!!!!!!!!

En dit ook niet!!!!




En dit niet!!!!!!!!!!!!!

Dit kan ook niet!!!!!!!!!!






Dit maG OOK EVEN NIET!!!!!!!!!!!!




En HELAAS................DIT OOK NIET!!!!!
Ik kan niemand vertellen hoe erg dit voor mij is,ik ben een echte kroel moeder ook nog steeds met de oudste dat maakt geen verschil .
Ik heb voor vijf dagen twee meter afstand opgekregen voor volwassenen en kinderen tot 10 jaar ,dus Veer zit op de grens en voor jongere kinderen en zwangere vrouwen acht dagen afstand.
Ik kan iedereen vertellen dat dit het ergste is wat mij nu overkomt!!!!!!!!!!!!!
Mart en ik zijn 23 jaar getrouwd,nog nooit gescheiden geslapen en nu lig ik alleen in bed,en hij bij een van de kinderen.
Wel eens als Mart naar het buitenland was sliep ik alleen maar dat voelt anders.............
Nu mag en kan het gewoonweg niet.
Gisteren had ik een shitdag ,ik heb lopen huilen als een kind,hoe moest ik nu verder zo ik voelde me zo hondsmoe,zo akelig,ik dacht dit is het begin van het einde................afschuwelijk.
Ik heb veel geslapen,en droomde de ene droom na de andere ook wel lachwekkend,zo was ik op kamp of iets dergelijks ,ik liep met een koffer en riep mijn vriendin Ing,waar ben je nou....Joep had ik ook bij me,toen kwam ik Mario been tegen op de gang,ik vroeg heb jij Ing gezien...........onderwijl stond Joep in de gang tegen de muur aan te plassen maar Ing heb ik niet gevonden ..........ik werd wakker.
Nu ik dit schrijf moet ik gelukkig weer hard lachen,ik voel me veel beter dan gisteren,de moeheid ebt weg gelukkig.
Hopelijk is gisteren de ergste dag geweest en kijk ik nu weer vooruit .........naar de volgende kuur.
Nog drie,drie van zulke weekenden nou dat is te overzien toch en hopen en bidden ,velen samen met ons op herstel.
Tijdens de opname is gebleken bij mede patienten dat er goed resultaat te zien is op de scans,ook de bloedwaardes verbeterden,daar ga ik vanuit dat er bij mij ook verkleining van de uitzaaiingen te zien zijn na vier kuren.
Er bleek ook een tumor in mijn borstholte te zitten dat was weer nieuw voor mij.
Twee uitzaaiingen in mijn lever,en kleine tumoren in klieren in mijn buikholte,dat was bekent.
Ik weet dat mijn lichaam een gevecht aan het leveren is,dat voel ik,voor het goede doel,ik neem mijn rust maar ga ook niet bij de pakken neer zitten,mijn karakter is terug vechten!!!!!!!!!!!!
Vervolg op psalm 121:
De Heer behoedt je voor alle kwaad
Hij waakt over je leven,
de Heer houdt de wacht
over je gaan en je komen
van nu tot in eeuwigheid.
Liefs Marianne

4 opmerkingen:

Kruijswijkjes. zei

Lieve Marianne en gezin,
De kop is er af, je bent een kanjer! In vele opzichten zoveel respect voor je en voor jullie gezin! We blijven iedere dag aan jullie denken en bidden voor jullie. Heel veel sterkte en liefs van ons.
Rudolf, Ciska, Amy en Ciska.

Anoniem zei

Hoi Marianne,

Het verhaal over de "bunker"komt binnen in al zijn heftigheid en ook in zijn pracht over de relatie die je hebt met mede deelnemers.Ik realiseer me dat afstand nu ook fysiek betrekking heeft op je behandeling. Ik vind dat je krachtig en sterk beschrijft waar je nu staat! Hopelijk neemt de vermoeidheid verder af, en kan je lichaam herstellen. Hoop je gauw te zien evt met Joep en ook op 2 meter afstand is het goed praten.
Gr anja en arjan

Anoniem zei

Lieve Marianne,
Wat moet dat moeilijk zijn zo op afstand van iedereen te moeten blijven. Nog twee dagen dan mag het allemaal weer.
Wat een schrik moet dat zijn te horen dat er ook nog een tumor in de borstholte zit. We hopen en bidden allemaal zo voor jou en allen die je lief zijn dat de uitzaaiingen zullen verkleinen en je bloedwaarden zullen verbeteren. En je nog heel lang alles kan doen wat je zo graag wilt.
Sterkte de komende tijd.
Riny

marie zei

lieve marianne en gezin gelukkig nog 1 dag en dan mag alles weer veel sterkte en marianne doe het rustig aan wel vervelend dat in je bostholte ook nog een tumor zit maar laten we het beste er van hopen