Woensdag 30 juni 2010.

Lief dagboek.

Een Hand.
Een hand,die vasthoudt
zegt soms meer dan woorden

een hand die vasthoudt
laat van zich voelen wat haar lief is


een hand,die vasthoudt
houdt vast,en geeft GEBORGENHEID.


Niemand kan zonder
een hand die haar vasthoudt


Niemand kan zonder
de liefde die haar omvat

Niemand kan zonder
dat gevoel van....GEBORGENHEID.


Daarom,geef elkaar die hand,
Houdt vast,al is het maar heel even.


Daarom,geef elkaar die hand,
een schouder om op uit te huilen.

Daarom, geef elkaar die hand,
dan gaaf je dat gevoel...GEBORGENHEID.


Lieve mensen,de vakantie tijd komt eraan,voor zoveel mensen zo heel gewoon,waar of wie je ook bent iedereen regelt zo zijn vakantie,iedereen waaiert uit naar de prachtigste plekjes op deze zo mooie wereld.
Onze plannen werden weer hevig door elkaar geschud,zo wie zo werk ik tot de laatste week juli en daarna zien wij wel hoe het gaat lopen.
Ik heb met wat collega's over de behandeling die ik moet ondergaan gesproken of ze vragen hebben of ze bang zijn om met mij te werken.
Er zijn er die het protocol vanuit het ziekenhuis hebben gelezen zo ook mijn vader en schoonmoeder maar zij raken er helemaal overstuur van.
Voor de rest heb ik wat voor onderzoeken en wordt ik 19 augustus opgenomen voor twee dagen.
En straal ik vreselijk veel licht uit bij thuiskomst.
Hoe dat allemaal zal gaan ik probeer het thuisfront vanuit het ziekenhuis op de hoogte te houden van hoe alles gaat.
Morgenavond hebben wij een groot feest in het Isala theater daar krijgt Bob zijn diploma wij hebben vier kaarten dus Jap en Veer gaan ook mee wij kijken er naar uit.
Lief dagboek mijn boven kamertje maakt overuren,onrust is er,maar ik blijf in mijzelf geloven,in mijn gezin die mij met veel liefde omringen,maar ook alle lieve mensen om ons heen,of we nu wel of niet met vakantie gaan iedere dag is mooi om voor te leven.
Liefs Marianne