maandag 31 mei 2010

Lief dagboek.

Hier ga ik alles voor doen...........................

Vandaag is er veel duidelijk gekomen ik heb geen keus meer deze behandeling is voor mij nog even vooruit kijken,dus doen maar.

Ik ga 19 augustus voor de eerste behandeling dus eerst met vakantie,en dan zitten er zes tot tien weken tussen iedere behandeling en ik moet er vier ondergaan.

De sandostatine injecties worden gestopt per 8 juli op mijn verjaardag dus afwachten wat dat gaat opleveren,welke klachten erom de hoek komen ,diaree,opvliegers,misselijkheid,afname in gewicht...........

Er werd vanmorgen eerst bloeddruk opgenomen deze was schrikbarend hoog,heeft u hier vaker last van mw.nou nee door de stress van hier zei ik 165/101 vreselijk he?

Het hele gebeuren van deze therapie is in ontwikkeling,ik geef dus ook toestemming voor dit alles .

Ik word op donderdag opgenomen om 9.00uur en ga om 11.00uur aan het infuus de deuren worden gesloten en je moet jezelf redden,dit geheel duurt ongeveer vier uur waarna je van je bed mag en tot de volgende dag jezelf mag bezig houden,telefoneren op kosten van het ziekenhuis,internetten,films kijken of gewoon lekker lui zijn en een mooi boek lezen dat laatste zal het wel gaan worden.

Geen bezoek en de volgende dag tussen 14-15.00uur naar huis na eerst een scan gehad te hebben om te kijken of er genoeg radioactiviteit in de tumoren opgenomen zijn en dan getest met welke leefregels je weg kan.

Deze leefregels houden in naar huis met afstand van 1 of 2 meter per persoon niet bij mijn mannetje in bed dit kan zijn van 0tot 10 dagen niet knuffelen gewoon saai............

Ik kan mits mijn toestand dat toestaat normaal mijn werk hervatten,voor mensen boven de zestig jaar ben ik geen gevaar maar langer dan een uur naast iemand zitten mag niet,geen kerk bezoek ik mag ook geen bezoek ontvangen of iemand komt even binnen rennen en verdwijnt dan weer.

Met de hond mag ik gelukkig lekker kroelen want die wordt toch niet oud............het is toch allemaal wat zeg.

Hopelijk vallen de bijwerkingen mee en kan ik snel mijn normale leventje weer oppakken maar ik zie hier als een berg tegen op.

Ik moet nog veel lezen ,allerlei leeswerk mee gekregen ook papieren om toestemming te geven voor deze behandeling die ik moet ondertekenen en ik heb ook een verklaring moeten doen of ik gereanimeerd wil worden en nog nabehandelingen wil ondergaan voor als het eventueel niet goed zal gaan.

Ik heb er stiekem ook wel inmijzelf om zitten lachen en wilde nog een grap uithalen maar kon dat natuuurlijk niet maken,ik kan mijzelf wel reanimeren alhoewel mijn BHV is verlopen want mijn baas heeft ander gekwalificeerd personeel ik (ben) was niet belangrijk meer .

HA,HA,HA het is voor de mensen om mij heen ook allemaal wat,mijn kinderen willen ook precies alles weten,Mart is ook van slag ,ook door mijn opstandige reakties dat begrijp ik goed want zo heb ik ook vandaag in het ziekenhuis vertelt dat ik deze behandeling eigenlijk helemaal niet wil!!!

Waarom niet? omdat ik een prima kwaliteit van leven heb op dit moment dus waarom die rotzooi??Ik doe het natuurlijk ,omdat het leven voor mij nog lang niet afgelopen is,het leven is nog zo mooi,er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen en een daarvan is nog geen afscheid te hoeven nemen....................

Het was weer een enerverende dag ik ben heel moe maar hoop dat de rust weer wat terug keert in mijn lijf lief dagboek ik hou jullie op de hoogte liefs Marianne