donderdag 20 mei 2010

donderdag 20 mei 2010


Lief dagboek.
Zo weer even gewerkt voor mijzelf alles op een rij maar wat een waardeloos bericht toch!!!!!!!
Ik moet toch gaan starten met de nucleaire radio therapie "De Bunker"in?????????????
De scans wezen duidelijk aan dat er groei was in de lever en dat moeten wij NEERKNUPPELEN zo meldde de arts ik hou van zeehonden maar oke hij zal het wel goed met mij bedoelen.
Er zijn voor mij veel vragen,en dat begreep hij,het is nu zo afgesproken dat ik woensdag a.s in het team wordt besproken daarna belt hij mij weer en moet ik voor gesprek op de nucleaire afdeling ,maar de behandelingen gaan pas na de zomervakantie plaats vinden.
Wij gaan dus van de zomer eerst lekker op pad waarheen weten we nog niet en daarna pas verder .
Ik weet dat ik positief moet blijven dat wil ik ook wel maar vandaag werd ik toch wel onderuit gehaalt met al mijn mooie plannen.
De zon schijnt gelukkig,mijn kinderen reageerden ook gelaten,Vera zei als je maar heeeeeeeeeeeel oud wordt dan vind ik het goed,Jasper begreep niet waarom ze niet gelijk met die zooi starten,en Bob sloeg een arm om mij heen toen ik snikkend de telefoon ophing na het bericht in ontvangst genomen te hebben.
Ik wist dat dit er ooit aan zat te komen maar niet na drie jaar al,maar oke misschien dat ik nu na deze behandelingen nog heel wat jaartjes mag krijgen.
Lief dagboek tot gauw Marianne

6 opmerkingen:

leny zei

lieve marianne
dit bericht valt echt tegen!
gelukkig bestaat er een methode om er iets aan te doen!
blijf positief denken al is dat niet altijd makkelijk.het klinkt wel door in je laatste zin!

liefs leny

Anoniem zei

Lieve Marianne,
Wat een tegenvaller! We hadden allemaal zo gehoopt dat een nucleaire behandeling nog niet nodig zou zijn. Het valt niet mee om daar positief onder te blijven. Blijf vertrouwen dat er EEN is die ons leven - hoe dat ook mag lopen - in zijn handen houdt.
Heel veel sterkte toegewenst.
Riny

Anoniem zei

Beste Marianne,

Wat een ontlading, waarin veel onzekerheid en vragen weer opkomen.We vinden het waardeloos om te lezen dat je verder moet gaan in een vervolg behandeling.
Ik vind het opvallend dat dit telefonisch gebeurt.....verder is knuppelen een bijzondere associatie,alleen als het werkt is het prima. Voor jou nu wensen we rust en ruimte met familie om je heen om het vervolg op te pakken.
Sterkte en tot gauw op straat om elkaar weer te zien in de wijk!
gr Anja en Arjan

Christa zei

Wij zijn er ook helemaal ondersteboven van... we spraken Martin en vuurden allerlei vragen op hem af waar hij ook soms geen antwoord op had.
We proberen met jullie positief te zijn.
In gedachte en gebed zijn we bij jullie!!
Dikke kuss
Christa (en al mijn mannen)
PS: Bob: SORRY voor de overlast!! Als het goed is, zijn we NU klaar met het lawaai...

Wilm@ zei

Heel veel sterkte

Anoniem zei

Hoi Marianne

Heel veel sterkte gewenst.
Liefs van Loes