zondag 6 december 2009

zondag 6 december 2009

Lief dagboek.
Vera is gedichten aan het maken en af en toe krijg ik er een toegestopt.
We hebben vorige week zondag haar elfde verjaardag gevierd,was heel gezellig,druk,ze is in iedere geval goed verwent.
Het wordt een hele dame,gezellig maar ook heel lief,maar vooral bezorgt en een echt gevoels mens.
Maar ze kan ook behoorlijk kattig zijn,vooral tegen haar broers.............
Ik merk ook nu ze ouder wordt dat ze zich heel bewust is van mijn gezondheids toestand,iedere dag vraagt ze wel een keer,mam gaat het goed,soms baal ik daar van maar zo is het wel en ik geef haar ook eerlijk antwoord.
Ik hoef daar ook niet om heen te draaien want als ik naar mezelf kijk in de spiegel schrik ik ...........de laatste weken gaat het slecht met mij lichamelijk dan ik val af,heb pijn en ben soms heel moe maar ga door.
Ik werk veel,dat is geestelijk heel boeiend,heel veel nieuwe bewoners weten niets van mijn achtergrond dat is prettig maar degene die het wel weten schudden hun bezorgde hoofdjes,maar ik ga,lach,verzorg,kan soms alle vernieuwingen niet rijmen met mijn gevoel ,laten we er voor de mensen gewoon zijn en niet al die regels veranderen ook de wisselingen van nieuwe collega's ,maar oke we hebben een leuk team en we gaan ervoor maar naar alle waarschijnlijkheid wel tegen mijn gezondheid in.
Zo voelt het op dit moment,meld je ziek wordt zo makkelijk gezegt dat heb ik een keer gedaan eind april 2007 toen voor een jaar,toen verlangde ik weer om te gaan werken en nu,soms denk ik nog wel eens aan het gesprek met dr.de Herder ,afkeuren zeg het maar ik schrijf het wel op...........nee,ik ga ervoor............en ik ga er ook voor met al mijn energie en liefde en vooral de kracht van God kan ik het maar vooral de steun van Mart .
Mart zegt heel vaak ik bewonder je maar gaat het zo nog wel langer ,en soms zegt hij helemaal niets maar dan weet ik wel genoeg.
Er komt een prachtige tijd aan,de kerst de kinderen fijn vakantie,Mart ook een weekje vrij ,gezellig met familie en proberen wat uitterustten,lief dagboek ............................liefs Marianne

5 opmerkingen:

nel zei

ik durf het eigenlijk niet te schrijven, maar ik doe het toch: laat die extra diensten een tijdje los! doe alleen die diensten die je "moet"! misschien dat je dan meer rust kan nemen! besef door dat vele werken dat je in de 1e plaats jezelf er mee hebt, en in de 2e plaats en zeker niet onbelangrijk, je gezin! ik weet hoe sb na aan je hart ligt, maar marianne...........ja, God geeft je kracht,om alles vol te houden! maar ik denk en geloof: God waarschuwt ook weleens!!
(misschien kom ik bot over,maar zò is het beslist niet bedoeld!)

leny zei

ik maak me ook zorgen en sluit me bij nel aan!je weet dat we dit uit bezorgdheid en liefde zeggen!!!

Anoniem zei

Beste Marianne

Bij het lezen van je verhaal vanavond kwam dit gedicht van Tao naar boven (zie onderaan).Ik realiseer me dat lichaam en geest elkaar zoeken om de kracht en energie te laten vloeien.Het antwoordt komt vaak door het stellen van vragen.
Sterkte en een fijne Kerst en Oud en Nieuw met gezin en vrienden.
gr anja en arjan

Alle kleuren tegelijk verblinden je oog.Alle tonen tegelijk verdoven je oor.Alle geuren tegelijk bederven je smaak.
Aldoor hollen en jachten, daar word je gek van.
Weelde brengt je op het verkeerde pad.
Daarom wordt een wijs mens geleid door zijn gevoel
en niet door wat hij ziet.
Hij kiest voor het innerlijk en niet voor het uiterlijk.

Anoniem zei

He zussie,

Yin Yang Yin Yang pfffffff

Kus van je Broertje

marie zei

marianne pas je wel een beetje op dat je niet te veel gaat doen ik weet het is moeilijk om het los te laten maar je gezin komt op de eerste plaats hoor het werk draaid wel door hoor klinkt afgezaagt maar we bedoelen het goed met je toch een hele fijne kerst met je gezin