Lief dagboek.
Het einde van het jaar is weer inzicht,ook dit jaar is omgevlogen.
Met de nodige ups en downs hebben we het leven weer met beide handen aangegrepen,vanaf maart heb ik weer gewerkt en vraag soms niet hoe maar het is gelukt.
De afgelopen twee weken ging het lichamelijk gezien steeds rotter,ik sliep slecht,ik at slecht,heel veel hoofdpijn,ontzettend moe,vaak naar de toilet,afvallen en me heel eng voelen.............heel verdrietig...........
De zorgen maken een wrak van mij,het ging zo lekker misschien te,dus vorige week naar de huisarts die schrok zich ook een ongeluk hoe ik eruit zag ik moest direkt naar het ziekenhuis bloed prikken en sávonds belde hij mij mijn hb gehalte is aan het zakken dat was al in november maar is nu nog lager en mijn bloedsuiker spiegel was te laag,en ik weet dat de sandostatine injecties die ik krijg diabetes kunnen veroorzaken.
Al met al waardeloos dus ,en dan gaan mijn hersens weer op volle toeren en wat nu???????????
Proberen goed te eten,fruit en rust nemen vooral dat ,oke voor iedereen vrij simpel maar voor mij gewoonweg waardeloos.
Vooral in deze periode van gezellige bezigheden niet kunnen doen wat ik graag zou willen doen.
Eigenlijk doe ik alles wel maar op laag niveau,gedoseerd blhhhhhhhhhhh,ik baal erzo van.
Vorige week stond er een dag kerst shoppen met drie vriendinnen op de planning nou dat ging niet goed,ik zag eruit als een witte kerstengel en viel bijna tussen de kledingrekken inmekaar.
Naar huis,op de bank en huilen maar want dit wil ik niet,en iedereen zal wel denken mens maak je niet druk je doet genoeg nou zeg dat maar even niet ......................foute opmerking!!!!
Natuurlijk doe ik genoeg ,maar juist die gezellige dingen breken mij dan op.
Vera en ik hebben samen de kerstboom gehaalt en versiert,ook voor haar kamer,het huis is gezellig,de boodschappen zijn binnen,het kerstfeest kan beginnen,ik moet tweede kerstdag werken en oud en nieuw .
Mart is volgende week een weekje vrij hopelijk gaat het dan met mij ook weer wat beter,we houden de moed erin.
Wij hebben ontzettend veel kaarten gekregen,heel lief allemaal,sommige met een gedichtje,of zomaar een paar regeltjes ,bemoedigend,hartverwarmend.
Deze sprak mij erg aan voor dit moment:
Here til mij op
hoog boven alle vragen.
Here til mij op,
en neem mij bij de hand.
Als ik val,Here,wil
mij dan dragen,
draag mij door storm
en tegenwind
aan land........
Lieve allemaal,veel goeds voor 2010 een goede jaarwisseling en tot volgend jaar liefs Marianne
4 opmerkingen:
wat vervelend voor je dat het weer minder gaat ik hoop dat met voldoende rust je hb en je suiker weer goed komt en voor jullie daar ook een goed uit einde toe gewenst
lieve marianne
ondanks alles wens ik jullie warme en liefdevolle dagen.
Lieve Marianne,
Wat jammer dat je je de laatste tijd weer zoveel minder voelt en wat vinden mensen dan mooie gedichten om naar je toe te sturen en je te bemoedigen, en niet alleen jou ... maar ik denk ook velen die jouw blog lezen.
Ik hoop toch dat jullie met elkaar goede kerstdagen hebben gehad en dat het werken op 2e kerstdag niet al te zwaar geweest is.
Ik durf het haast niet te zeggen, maar zou wat minder werken - in ieder geval niet meer dan hoogst noodzakelijk is - toch niet beter zijn, zodat je meer tijd over houdt en de energie om ook nog gezellige dingen met Mart, de kinderen en vriendinnen te kunnen doen?
Altijd maar klaar staan voor anderen is een heel goede eigenschap, maar nu zou het voor je gezondheid beter zijn als je dat wat minder zou hebben.
Sterkte op het werk met Oud en Nieuw (natuurlijk weer heel drukke dagen) en alle goeds toegewenst voor het komende jaar.
Hartelijke groeten,
Riny
wanneer schrijf je weer?
Een reactie posten