vrijdag 18 september 2009

Lief dagboek.
Er is weer van alles te vertellen,Mart is voor controle naar de oogarts/plastisch chirurg geweest vorige week en moet zoals gedacht nogmaals geopereerd worden.
Hij dacht zelf aan een oog maar helaas beide ogen moeten nogmaals gedaan worden,gelukkig is het garantie werk want van deze kosten wordt je niet vrolijk.
Een paar weken wachttijd en dan weer als BATMAN of ZORRO door het leven ach ja wie mooi wil zijn moet een paar .......maanden voor ... lopen!!!!!!!!!!!!!!ha,ha,ha.
Volgende week heeft Mart heerlijk een weekje vrij dan gaan we nog wat verven in huis en nog een heerlijk lang weekend erop uit.
Bob is afgelopen week voor de mri scan geweest dat viel voor hem gelukkig mee wel een krappe bedoening in zo'n ding zei hij na afloop maar vond het niet eng ,hij weet nu wel waar ik geregelt in moet liggen en dat lange stil liggen was ook afzien.
Hij had een cd meegenomen van Michael Jackson ,zo had die radioloog gezegt ,je gaat toch niet moonwalken he ??want hier moet je stil liggen,ja,ja.
Vrijdag de 25ste horen we de uitslag,we zijn zeer benieuwd,wordt het opereren of .....afwachten maar.
En Jasper is deze week in de Ardennen geweest,ik heb twee sms berichten gehad,een heey mam het is hier onwijs gaaf wel veel regen,en een heey mam alles is bagger de tent van binnen en buiten die moeten we maar even opzetten maar het is gaaf.
Vanavond komt hij thuis met de bagger bende,dood versleten denk ik,douchen en z'n bed in.
Morgen horen we de verhalen ,en wat de tent betreft is het mooi weer om hem goed te laten drogen.
Ik heb deze weken heeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel gewerkt en Mart doet het huishouden de taken zijn omgedraaid gewoon geweldig mijn hulpje.
De was en strijk zijn mijn ding en de boodschappen maar ramen zemen ,de stofzuiger en de plee's zijn even zijn taak en dat gaat klasse ,en als ik werk kookt hij.
We hebben altijd alles samen gedaan maar het grootste gedeelte van het huishouden kwam op mij neer , maar dat kan ik lichamelijk niet meer trekken,en dat kan ik nu eindelijk na ruim twee jaar loslaten.
Op het ogenblik heb ik toch ook wel meer pijn,ik moet echt gaan overleggen voor sterkere pijn medicatie als ik in november weer voor de uitslag kom.
Ik ben ook wel heel benieuwd wat de scan laat zien want ik heb wel heel veel van mijn lichaam gevergt,ondanks de rust pauzes die ik iedere dag inlas.
Het is een zeurende pijn waar ik op dit moment nu ik zit te schrijven erg chagrijnig van wordt ,maar daar wil ik boven staan dus is er een remedie,met Joep naar buiten en genieten van de warmte van de zon en de herfst kleuren in het park en denken aan het weekend wat weer voor ons ligt.
Ik neurie en zing in mijn hoofd waar ik blij van wordt en praat in gedachte met God en probeer zo een antwoord te krijgen op de vragen die misschien achter deze pijn schuilen.
Ik zet een mooie cd op en geniet,ga Veer uit school halen ,die glimlach van haar,ik hou heel veel van jouw lieve mammie daar wordt je warm van en vanavond die grote kanjer weer naast mij op de bank al hoewel ik een klein beetje op de tweede plaats begin te komen maar dat zit wel goed .
Lief dagboek ,Marianne